کارکرد گروه ها و عبارتهای قیدی در روایت پردازی ابوالفضل بیهقی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 163

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BAYHAGI12_024

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1401

چکیده مقاله:

در تاریخ بیهقی عناصر زبانی به گونه ای هدفمند در خدمت گفتمان حاکم بر متن قرار گرفته و به شیوایی زبان روایت یاری رساندهاند. این پژوهش با هدف نشان دادن عناصری زبانی که در ایجاد وضعیت روایی و یاری رسانی به گفتمان متن به کار گرفته شده اند، انجام میشود. جستار حاضر از آنروی اهمیت دارد که یکی از عوامل مهم زبانی را در واقعنگاری تاریخ بیهقی نشان میدهد. پیوند زنجیروار عناصر زبانی و ساختهای نحوی، موجب استحکام متن شده و درواقع، بازنمایی اندیشه های نویسنده اند. این عناصر چنان بیپرده و ساده بیان شدهاند که با تشکیل جملات روایی به خوبی قادرند در انتقال اندیشه های گوینده یاریرسان باشند. عبارات و گروه های قیدی از شاخصهایی شمرده میشوند که گاه با ایجاد زبانی عاطفی و گاه با تاکید زمان و مکان روایت، تصویر روشنی از رخدادها و علل و شیوه های آنها را ترسیم میکنند. این کارکرد گروه های قیدی، نوعی کانون سازی است که برشیوه های بازتابنده رخدادها و شخصیتهای روایت دلالت دارند. ترکیباتی نظیر »چندین روز پیوسته همواره«، »عمامه بسته«، »در یکشنبه دوم شعبان این سال«، »مرصع به جواهر و پیروزه و یشم و طرایف دیگر«، »حلقه برافکنده و بر در زده« و در کتاب تاریخ بیهقی به فراوانی دیده میشوند و در جهت دادن به روایت بیهقی عناصری کارآمد هستند.

نویسندگان

حمید جعفری قریه علی

دانشیار زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه ولیعصر »عج« رفسنجان: