کاربرد آیات صمدی و روایات نبوی (ص) در تاریخ بیهقی

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 153

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BAYHAGI12_022

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1401

چکیده مقاله:

قرآن و حدیث نقش بسیار زیادی در ادبیات گرانسنگ فارسی برجای گذاشته است که یکی از این آثار، تاریخ بیهقی نوشته خواجه ابوالفضل محمدبن حسین بیهقی، دبیر دیوان رسائل محمود غزنوی است. بیهقی توانسته است با استفاده از آیات و روایات به دو روش لفظی و معنوی، بر زیبایی اثر خویش بیفزاید و شیوه اخلاقی و پندآموز آن را جلوه گر نماید. او از نظر لفظی، عین آیه مورد نظر یا جزئی از آن را با لفظ عربی در کلام خود می گنجاند و به تناسب آیه به توضیح مفهوم و موضوع مورد نظر میپردازد و بدین وسیله آگاهی و تسلط خویش به کلام قرآن و حدیث را آشکار مینماید. ازنظر معنوی نیز آیات و احادیث جنبه استشهادی، تاکیدی و تاییدی، ارسال المثل، توصیف و... دارند و بیهقی مانند سایر نویسندگان آنها را به عنوان یک وسیله موثر در اثبات هدف یا تایید امری به کار میگیرد. علاوه بر این بیهقی در اکثر موارد لفظ را برابر با معنا به کار برده است و هر کجا لازم دیده حاصل سخن خویش را به وسیله آیات برجسته کند، خود قرینه چنین برداشتی را در جملات ذکر میکند. پژوهشگر در این نوشتار به بررسی آیات و احادیث به کار رفته در تاریخ بیهقی می پردازد و نتیجه آن را استفاده از آیات و احادیث برای زیبایی سخن برمیشمارد.

نویسندگان

عبدالغفور جامی رودی

کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه پیام نورمشهد، مدیر دبیرستان دوره اول حافظ ابرو خواف،