ایدئولوژی کارکرد رابطه زبان در رویکرد بلاغی منطق گفت وگویی باختین با تاکید بر کاربرد آموزه های فرهنگی تاریخ بیهقی و نثر فارسی در دوره معاصر

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 168

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BAYHAGI12_003

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1401

چکیده مقاله:

رویکردهای بلاغی، روایت را هنر ارتباط میپندارند و به طور خاص، زبان، متنی روایی است که منطق الگوهای آن به روایت به عنوان تعاملی میان نویسنده و مخاطب از طریق رسانه متن توجه دارد. یکی از مهمترین پیشرفتهای حوزه بلاغت، منطق گفتوگویی باختین است که رویکرد بلاغی او در فهم از زبان ریشه دارد، فهمی که به وضوح با دیدگاه ساختارگرای فردینان دوسوسور متفاوت است. یکی از تمایزات کلیدی در زبانشناسی سوسوری، تمایز زبان و گفتار یعنی نظام صوری انتزاعی زبان و کاربرد آن است. از دیدگاه باختین، زبان وجود ندارد زیرا گفتار متنوعتر از آن است و هیچ نظام انتزاعی واحدی نمیتواند آن را در برگیرد. از این روی این گفتگو در تاریخ بیهقی از طریق همنشینی متوالی گویشها یا آنچه باختین »گفتمان دو آوایی« -کاربرد بیش از یک گویش درون یکپاره گفتار منفرد- مینامد، انجام میشود. بررسی این گفتمان بر داوریهای ما از شخصیتها و وضعیتهایشان در جامعه و زندگی اجتماعیتاثیر میگذارد و روابط میان نویسندگان، راویان و مخاطبان را تحلیل میکند.

کلیدواژه ها:

تاریخ بیهقی ، ایدئولوژی ، رویکرد بلاغی ، منطق گفت وگویی باختین.

نویسندگان

مجتبی ابوالقاسمی

دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی (گرایش ادبیات تطبیقی)، دانشگاه حکیم سبزواری: