سیدامیر سیدجعفری - دکتری کلام اسلامی دانشگاه قم

همکاری و مشارکت مردمی در مدیریت بحران دارای اهمیت بسزایی می باشد. اما هدایتگری و بهره گیری مناسب از سرمایه اجتماعی و منابع انسانی مستلزم ارتقای دانش مدیریت بحران و بومی سازی آن است . این پژوهش بر آن است تا با تحلیل شبکه سازی مشارکت مردمی در حادثه زلزله سرپل ذهاب در سال ۱۳۹۶، نقاط ضعف آن را نمایان سازد. در این راستا، با به کارگیری روش توصیفی - تحلیلی روش داده بننیاد و با استفاده از منابع و تجربیات مدیریتی مرتبط با تاریخ انقلاب اسلامی ، اصولی در هدایتگری و بهره وری از مشارکت مردمی در مدیریت بحران استنباط شده است و از این رهگذر و بر اساس اصول مزبور، به واکاوی حادثه مذکور اقدام گردیده است . در نتیجه گیری نقدهایی را بر پایه اصول ششگانه استنباط شده بر نحوه شبکه سازی حادثه مورد نظر وارد دانسته ایم که آن اصول عبارتند از: الف - شبکه سازی سه سویه نخبگان و مردمان و حاکمیت ؛ ب- رعایت عدالت اجتماعی در جمع آوری و توزیع کمک های مردمی ؛ ج- نظارت دولت بر مشارکت مردمی به منظور مدیریت یکپارچه بحران؛ د- تاکید بر توانمند سازی آسیب دیدگان حوادث و بومی سازی بازسازیها؛ ه- حفظ و صیانت از وحدت اقشار جامعه فرآیندهای مدیریت بحران؛ و- اهتمام بر پوشش رسانه ای جامع و صادقانه مراحل مدیریت بحران؛

مشارکت مردمی ، آمادگی ، واکنش ، کاهش ، جبران خسارات.