علی اصغر تمرتاش - کارشناس ارشد، دانشکده مدیریت دولتی، دانشگاه پیام نور آمل، آمل، ایران
علی صابری - استادیار مدیریت ورزشی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران، ایران
ابولفضل خسروی - استادیار مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت و حسابداری، دانشکدگان فارابی دانشگاه تهران، ایران

سازمانها برای تغییر و تحول از خود بی علاقگی نشان میدهند و نوعی رخوت و بیحالی در سازمان ها دیده میشود. عمده تغییرات ضروری و حیاتی سازمان و توان انطباق پذیری سازمان با عدم اطمینانهای محیطی در باتلاق اینرسی سازمانی گرفتار میشوند و ناکام میمانند. هدف از پژوهش حاضر تحلیل تاثیر اینرسی سازمانی بر تنبلی سازمانی و آنومی سازمانی بود. پژوهش حاضر از لحاظ هدف در گروه تحقیقات کاربردی و از جهت روش تحقیقی توصیفی در زمره تحقیقات پیمایشی قرار می گیرد. در این پژوهش اینرسی سازمانی متغیر مستقل و تنبلی و آنومی سازمانی متغیرهای وابسته اند. جامعه آماری پژوهش کارکنان دانشگاه تهران بودند. با توجه به حجم جامعه ما (۴۰۰۰ نفر) و فرمول نمونه گیری حداقل حجم نمونه انتخابی تعداد ۳۵۰ نفر شد که به صورت طبقهای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه بود که پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ و روایی آن با استفاده از روایی محتوا بر اساس نظر متخصصان آشنا به موضوع پژوهش تایید شد. همچنین، برای تعیین همبستگی و تجزیه وتحلیل داده ها از نرم افزار SPSS۲۲ و AMOS۲۲ استفاده شد. نتایج حاصل از تجزیه وتحلیل داده ها به تایید همه فرضیه های پژوهش انجامید: ۱. اینرسی سازمانی بر تنبلی سازمانی تاثیر مثبت و معنادار دارد؛ ۲. اینرسی سازمانی بر آنومی سازمانی تاثیر مثبت و معنادار دارد.

آنومی سازمانی, اینرسی سازمانی, تنبلی سازمانی, دانشگاه تهران, سازمان