اثر لیگنین و روغن سویا بر خصوصیات رئولوژیکی قیر

در این مطالعه تلاش شده است تا بررسی شود که چگونه رفتارهای رئولوژیکی قیر با استفاده از لیگنین و روغن سویا تحت تاثیر قرار می گیرد. در تحقیقات فعلی، لیگنین (۳٪، ۵٪، ۷٪ وزنی قیر) و روغن سویا (۵٪ وزنی قیر) برای اصلاح دو نوع قیر اصلی (AC ۶۰-۷۰ و AC ۸۵/۱۰۰) اضافه شد. ارزیابی عملکرد قیرهای مختلف با بررسی رفتار فیزیکی و رئولوژیکی آنها توسط آزمایشات درجه نفوذ، شکل پذیری، جاروب دامنه خطی، بازیابی خزش تنش چندگانه، رئومتر برشی دینامیکی، ویسکوزیته چرخشی و تست های نقطه نرمی­، مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج رفتارهای رئولوژیکی نشان داد که استفاده از افزودنی لیگنین باعث افزایش نقطه نرمی و کاهش درجه نفوذ می­شود. استفاده از لیگنین مقاومت در دمای پایین قیر را کاهش می­دهد، در حالی که روغن مقاومت قیر را در دمای پایین بهبود می­بخشد. نتایج آزمایش بازیابی خزش استرس چندگانه (MSCR) با افزودن لیگنین، افزایش دمای عملکرد بالای قیر بکر را در سطوح مختلف تنش نشان داد. در حالی که استفاده از روغن استحکام شیارشدگی نمونه را کاهش می­دهد. با توجه به نتایج آزمایش جاروب دامنه خطی (LAS)، استفاده از افزودنی لیگنین خاصیت خستگی قیرها را کاهش می­دهد. در حالی که روغن سویا آن را تقویت کرد.

کلیدواژه ها:

عملکرد ، قیر ، لیگنین ، روغن سویا ، ضایعات