جریان در حفره ای با درپوش متحرک و دیوارهای جانبی خمیده

در مقاله ی حاضر با استفاده از روش شبکه بولتزمن با زمان آسودگی چندگانه(MRT)، جریان سیال در یک حفره با دیوارهای جانبی خمیده که دیواره بالایی آن به عنوان درپوش متحرک در نظر گرفته شده بود، بررسی شده است. جریان، آرام، دوبعدی و تراکم ناپذیر در نظر گرفته شده است. مساله مورد نظر برای اعداد رینولدز ۵۰۰ و ۱۰۰۰ حل شده است. برای هر عدد رینولدز نسبت انحنای حفره از ۰/۱ تا ۰/۴ تغییر کرده است. نتایج نشان داده است که با افزایش نسبت انحنای دیوارهای جانبی، شیب تغییرات سرعت در نزدیکی درپوش بیشتر شده ولی نواحی پایینی حفره با سرعت نزدیک به صفر، گسترش یافتند. همچنین گردابه اصلی که همان گردابه متصل به درپوش است، کوچکتر شده و مرکز آن به بالاتر منتقل شد، این در حالی بود که در سایر نواحی حفره گردابه های مختلف و متعدد شکل می گرفتند. یکی دیگر از آثار افزایش نسبت انحنا، افزایش نیروی وارد بر درپوش متحرک حفره بود. اما برای یک نسبت انحنای ثابت در حفره با مرزهای جانبی خمیده، افزایش عدد رینولدز نیروی بی بعد وارد بر درپوش متحرک را کاهش داد. از آنجا که هندسه مذکور برای اولین بار مورد بررسی قرار گرفته بود، اعتبارسنجی از طریق تطابق نتایج با کارهای دیگر ممکن نبود. اما کد کامپیوتری به کار رفته اعتبار سنجی شده است.