بررسی علل خطاهای آزمایشگاهی در مراکز درمانی و تاثیر کنترل خطاها در بیماران

این مطالعه توصیفی در یکی از مراکز طبی در سال ۱۴۰۰ در مورد بیماران سرپایی و بستری انجام شد. بدین منظور به مدت ۳ ماه هر گونه شکایت بیمار، پزشک و یا بخش در مورد عدم دریافت به موقع جواب و یا اعتراض به صحت جواب آزمایش و نیز علت مشکل به وجود آمده در فرمهای مخصوص ثبت شدند. اطلاعات به دست آمده پس از اتمام زمان لازم با کمک برنامه نرم افزاری SPSS.۱۵آنالیز و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. از آمار توصیفی مانند فراوانی، درصد و میانگین جهت بررسی میزان خطاها بر حسب متغییرهای مختلف و از آزمون های کای دو و فیشر برای بررسی ارتباط بین متغییرهای مستقل و وابسته استفاده شد همچنین پژوهش حاضر از نوع هدف کاربردی، از لحاظ روش مداخلهای شبه تجربی و از لحاظ گردآوری داده ها مقطعی از نوع قبل-بعد بود. ابزار پژوهش پرسشنامه دارد چک لیست ایمنی بیمار سازمان جهانی بهداشت بود. جامعه آماری کارشناسان فنی آزمایشگاه های بالینی بود که بصورت تمام سرشماری در دو گروه نمونه مداخله و شاهد و به تعداد ۷۱ نفر در هر گروه انتخاب شدند. داده های پژوهش با آمار توصیفی و آزمون همبستگی اسپیرمن جهت بررسی همبستگی مقدار متغیرها قبل و بعد از مداخله و آزمون ویلکاکسون جهت تعیین تاثیر کنترل خطای آزمایشگاه بالینی بر ایمنی بیماران تحلیل شد. از نرم افزار SPSS۲۲استفاده شد

کلیدواژه ها:

خطاهای آزمایشگاهی ، خطاهای بعد از آزمایش ، خطاهای نوشتاری ، جواب آزمایش