تخمین فاصله چشمه پرتوزا سزیوم-۱۳۷ از دوربین گاما به کمک شبکه های عصبی کانولوشنی

در پزشکی هسته ای و مباحث امنیت هسته ای، محلی سازی پرتوزایی در تصویربرداری هسته ای از اهمیت خاصی برخوردار است. در سامانه های تصویربرداری ساکن امکان سنجش فاصله چشمه پرتوزا از سامانه تصویربرداری میسر نیست. در این پژوهش، با شبیه سازی دوربین گاما به همراه حفره های کدگذاری شده و چشمه پرتوزا در نرم افزار GATE، تصویربرداری هسته ای در گستره ای از فواصل ۵ تا ۱۱۰ سانتی متر از چشمه نقطه ای سزیوم-۱۳۷ صورت پذیرفت تا تصاویر مورد نیاز جهت آموزش و ارزیابی شبکه عصبی کانولوشنی مهیا گردد. تصاویر حاصل از دوربین گاما، پس از بازسازی توسط نرم افزار متلب در زبان برنامه نویسی پایتون فراخوانده شده و با طراحی شبکه عصبی کانولوشنی، دسته بندی فاصله چشمه سزیوم-۱۳۷ از دوربین گاما به ۳ دسته کمتر از ۲۰ سانتی متر، بین ۲۰ تا ۷۰ سانتی متر و بیشتر از ۷۰ سانتی متر به صورت کاملا صحیح صورت پذیرفت.

کلیدواژه ها:

تصویربرداری هسته ای ، دوربین گاما ، شبکه های عصبی کانولوشنی ، GATE ، حفره های کدگذاری شده.