فرهنگ سازی در جهت مشارکت جویی در مدیریت شهری

امروزه مشارکت یکی از مفاهیم عمده و اصلی توسعه پایدار به شمار می رود. مدیران و برنامه ریزان شهری همواره سعی کرده اند تا با جلب مشارکت های مردمی به اهداف خود در زمینه اجرای طرح ها و برنامه ها به بهترین نحو ممکن نائل آیند. تمرکز زدایی مدیریتی، واگذاری مسیولیت های برنامهریزی از سطوح دولتی به نهادهای محلی و بالاخره مشارکت دادن مردم در فرﺁیندهای توسعه شهری ازطریق تدوین قوانین و فرﺁیندهای رسمی برای اخذ نظرات مردم در امر برنامه ریزی و مدیریت شهری درکشورهای توسعه یافته و یا در حال توسعه به طورجدی مطرح است. شهروند بودنبه معنای توانایی مشارکت مردم در تصمیم گیری،حق گفتگو و ابراز نظر در هر زمینه است. شهروند مدرن در قبال حﻘوق شهروندی، می بایست تعهداتی را نیز تﻘبل کند زیرا شهروندی، مفهومیگسترده تر از شهر نشینی دارد و شهروندان منفعل رافاقد شخصیت مدنی می دانیم. بنای مشارکت که در روند مدنیت جامعه مطرح است، دارای زیر پایه حقو تکلیف است. اگر بخواهیم در توسعه شهرهای امروزی, پاسخ گوی احتیاجات امروزی باشیم و سهم نسل های آینده از منابع را در نظر بگیریم باید اداره خردمندانه شهرها را بر پایه شهرسازی مشارکتی و مشارکت آگاهانه شهروندان تعریف و برنامه ریزی کنیم. حضور شهروندان در عرصه تصمیم گیری و نزدیکی آنها با مسوولین و متخصصان و دستیابی هرچه سریع تر به خواسته ها و نیازهایشان مطابق با شرایط زندگی و ویژه های اجتماعی و اقتصادی از طریق مشارکت میسر می شود. در همین زمینه کارگاه های آموزشی و گفتمان سازی، با هدف به اشتراک گذاشتن ایده ها و تجارب ارزشمند در زمینه مردمی سازی مدیریت شهری از الزامات است.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: مدیریت مشارکتی ، نیاز سازمانی