ربابه دیانتی - دانشجوی دکترای مدیریت تطبیق و توسعه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قائم شهر

چکیده:بنابراین برای حفاظت از محیط زیست نیاز است زباله ها و پسماندها به سمت یک فرایند پایان عمر مناسب مانند بازیافت و دفع، هدایت شوند. پسماند خدمات بیمارستانی و داخل شهرها موجب تولید پسماندهایی می شوند که بخشی از آن عفونی و خطرناک بوده و عدم مدیریت صحیح آنها می تواند خطرات جبران ناپذیری را به جامعه وارد سازد. آموزش کارکنان و اطلاعات در قالب فرآیند مدیریت دانش برای موفقیت جداسازی پسماندها ضروری است. به علت پیچیدگی موجود در دانش سازمانی، مدیریت آن امری مهم و در عین حال دشوار است. در جهان کنونی با توجه به افزایش جمعیت و تبدیل شهرها به اماکن صنعتی نیاز به یک سیستم مدیریتی به منظور تدوین اصول و راه کارهای مربوط به این توسعه احساس می گردد. از طرفی مدیریت شهری به عنوان بخشی از دانش مدیریت بایستی به مقوله زیست محیطی به عنوان یکی از مهمترین اجزائی تاثیر گذار در ساختار شهرها به منظور ایجاد مطلوبیت محیطی برای ساکنین توجه نماید. با توجه به شرایط اجتماعی، فرهنگی و جمعیتی شهرها، باید زمینه های ایجاد و تقویت اعتماد به ویژه اعتماد نهادی و هنجارهای اجتماعی منتج به رفتار زیست محیطی فراهم شود. همچنین تدوین یک مکانیسم آموزشی موثر به منظور آشنایی با قانون مدیریت پسماند در قالب آموزش های مدنی و ارتقا شبکه های اجتماعی ضروری است. تولید زیاد زباله، یکی از مهم ترین خصیصه های زندگی شهری و مدرن امروز است و دفع مناسب این زباله ها، از مهم ترین چالش های شهری محسوب می شود. محققین در مطالعه ای علمی پژوهشی، ترکیب و روش های مختلف مدیریت این پسماندها را بررسی نموده اند. در جهان امروز، پسماندها از جمله آلاینده های زیست محیطی شناخته شده هستند که نیاز به مدیریت مناسب دارند. تعیین مقادیر کمی و کیفی پسماندهای تولیدی در هر شهر و منطقه از پیش نیازهای اساسی جهت طراحی و اجرای یک برنامه صحیح مدیریت پسماند است.

کلیدواژه: زباله بیمارستانی، مدیریت پسماند، توسعه پایدار