بررسی وابستگی به منابع آب برون مرزی در حوضه آبریز آجی چای

برای برنامه‎ریزی مناسب و استفاده پایدار از منابع آب، به مقایسه منابع و مصارف آب و مدیریت یکپارچه منابع آب، نیاز می باشد. در این پژوهش، مطالعه و جمع آوری داده های مصارف آب از آب های سطحی و زیرزمینی درحوضه آبریز آجی چای و حجم آب انتقال یافته از خط انتقال جیغاتی چای در سال آبی ۹۸-۱۳۹۷، صورت گرفت. نتایج نشان داد که بیشترین مصرف کننده آب از تجمیع منابع سطحی و زیرزمینی، محدوده مطالعاتی تبریز با ۵۷/۴۷% از تمامی مصارف حوضه آبریز آجی چای می باشد و محدوده های مطالعاتی سراب، بیلوردی- دوزدوزان و بستان آباد، در رتبه های بعدی قرار دارند. از لحاظ نوع مصرف، بخش کشاورزی ۷۱/۸۴%، شرب شهری ۵۱/۶%، شرب روستایی ۴۲/۵% و صنعت ۱۸/۱% از منابع آب را مصرف می کنند. داده های دریافتی و محاسبات حجم انتقال آب از خط انتقال جیغاتی چای به حوضه آبریز آجی چای نشان می دهد که آب شرب ۰۶/۸۶% از حجم آب انتقالی و صنایع ۹۴/۱۳% از حجم آب انتقالی را مصرف می کنند. در نهایت، بر اساس داده های دریافتی برای سال آبی مورد مطالعه در حوضه آبریز آجی چای، وابستگی به منابع آب برون مرزی ۹۹/۱۲% حاصل گردید.

کلیدواژه ها:

حوضه آبریز آجی چای ، خط انتقال جیغاتی چای (زرینه رود) ، دریاچه ارومیه ، مصارف ، منابع آب