استفاده از فناوری هوش مصنوعی در برآورد مقدار تبخیر-تعرق

تبخیر-تعرق یک جزء اساسی از چرخه هیدرولوژی و به عنوان یک عنصر کلیدی مدیریت منابع آب به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک است. امروزه فناوری سنجش ازدور امکان برآورد تبخیر - تعرق در سطوح وسیع را فراهم نموده است بنابراین استفاده از این فناوری می تواند به عنوان یک روش امیدوارکننده به منظور کاهش تغییرات مکانی تبخیر-تعرق به شمار آید. در این پژوهش به بررسی تغییرات روزانه، ماهانه و فصلی تبخیر-تعرق واقعی با استفاده از مدل جهانی محصول WaPOR در دشت قزوین طی بازه زمانی ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۱ پرداخته شد. نتایج به دست آمده در این پژوهش با روش تجربی هارگریوز و سامانی که به عنوان روش تجربی دقیق تر در منطقه است مورد مقایسه قرار گرفت. نتایج نشان داد که محصول WaPOR می-تواند امکان تعیین نیاز آبی برای هر بازه زمانی را فراهم آورد، بنابراین می تواند نقش مهمی در مدیریت منابع آب، تعیین آب مصرفی موردنیاز ارائه دهد. بنابراین درصورتی که مطالعات برآورد مقدار تبخیر-تعرق برای مساحت های بزرگ (همچون حوضه) و بازه های زمانی بلندمدت مدنظر باشد استفاده از محصول WaPOR نیز با توجه به عدم وجود خلا داده ای می تواند نقش مناسبی در مدیریت منابع آب و نیاز آبی منطقه یا حوضه ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

سنجش از دور ، بیلان انرژی سطحی ، مدل جهانی