شهریار افندی زاده - دانشیار دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران
احمدرضا غفاری - فارغالتحصیل کارشناسی ارشد دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت
نوید کلانتری - دانشجوی دکتری دانشکده مهندسی عمران، دانشگاه علم و صنعت ایران

طراحی شبکه های حمل و نقل یکی از مهمترین مسائل در مهندسی برنامه ریزی حمل و نقل است که وجود عدم قطعیتها پیچیدگی آن را بیشتر مینماید. وجود عدم قطعیت تقاضا در شبکه های حمل و نقل در سالهای اخیر مورد توجه محققین قرار گرفته است. در این مقاله با فرض عدم قطعیت بیضوی تقاضا، روشی مبتنی بر بهینه سازی استوار برای حل مسئله تخصیص تعادلی پیشنهاد شده است. بهینه سازیاستوار یکی از روشهای نوین در حل مسائل بهینه سازی است که سطح عدم قطعیت وارد شده در مسئله را کنترل مینماید. در روشپیشنهادی با ایجاد تغییراتی ابتکاری در الگوریتم فرانکولف، بدترین ماتریستقاضای متناظر شبکه از طریق ایجاد مسئله استوار متقابل، همزمان با همگرایی تخصیص بر شبکه اعمال میشود. در این روش ماتریس تقاضا در هر گام تخصیص تغییر یافته و در نهایت مقدار تابع هدف را براساسبدترین وضعیت ناشی از این تغییرات، همگرا میکند. نتایج روش فوق در شبکه مطالعه موردی با حل مسئله با استفاده از الگوریتم ژنتیک مقایسه شده و صحت برآوردها در زمان محاسباتی اندک مشخصشده است.

تقاضای متغیر، تخصیصتعادلی، بهینه سازی استوار، الگوریتم ژنتیک