کاربرد روش شاخص هم پوشانی داده محور در پتانسیل یابی خطر زمین لغزش

زمین لغزش یکی از خطرات طبیعی است که همه ساله خسارت های جانی ومالی فراوانی را در مناطق کوهستانی، پرباران و لرزه خیز به همراه دارد. پهنه بندی خطر زمین لغزش با روش های متفاوتی صورت می گیرد، در این راستا هدف از تحقیق حاضر توسعه روش شاخص هم پوشانی داده محور برای پهنه بندی خطر زمین لغزش، می باشد. به این منظور پس از تعریف یک مدل توصیفی و مفهومی در برگیرنده پهنه بندی خطر زمین لغزش، همه مشخصاتی که می توانند به عنوان معیارهای مناسب مورد استفاده قرار گیرند، شناسایی و در قالب یک مدل هدف جمع آوری گردید. سپس با استفاده از تجزیه و تحلیل لایه های اطلاعاتی مختلف و وزن دار نمودن آن ها با کاربرد تابع لجستیکی، نقشه های شاهد و پیشگوی وزن دار بدست آمد. در این خصوص به منظور پهنه بندی خطر زمین لغزش، نقشه های وزن دار به طور پیوسته و همچنین بدون طبقه بندی و ساده سازی داده ها به قسمت های مختلف، تولید گردیدند. سپس کلیه نقشه های وزن دار با استفاده از روش شاخص هم پوشانی داده محور تلفیق شدند و منطقه مورد مطالعه از نظر حساسیت به زمین لغزش به چهار کلاس خیلی زیاد، زیاد، متوسط و کم تقسیم گردید.. نتایج نشان داد که تولید لایه های وزن دار پیوسته و مدلسازی با استفاده از تابع لجستیکی می تواند ۵۵ درصد نقاط زمین لغزش را در ۴۵ درصد مساحت کل منطقه مورد مطالعه شناسایی کند. نتایج تحقیق نشان داد که مدل سازی به روش فوق می تواند به نحوه مطلوبی نواحی مورد بررسی را کوچک نموده و اهداف را جهت بررسی های بیشتر صحرایی شناسایی نماید.

کلیدواژه ها:

تابع لجستیک ، خطر ، زمین لغزش ، هم پوشانی شاخص داده محور