اثر میکروپلاستیک بر برخی پارامترهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی جلبک اسپیرولینا (Spirulina platensis)

در حال حاضر به دلیل تغییر سبک زندگی، شهرنشینی، مدرن سازی و پیشرفت های تکنولوژیکی؛ استفاده بی رویه و کنترل نشده از پلاستیک و محصولات مرتبط با آن روزافزون شده است. اثرات آلایندگی این پلاستیک ها با گذشت زمان و از طریق تجزیه شدن و تبدیل شدن به میکروپلاستیک تشدید می شود. میکروپلاستیک ها به طور مستقیم و غیرمستقیم بر سلامت انسان تاثیر خواهند گذاشت. امروزه میکروپلاستیک ها به عنوان آلاینده های زیست محیطی نوظهور در حال گسترش هستند. میکروپلاستیک پلی اتیلن یکی از پرکاربردترین آن هاست . در این تحقیق با هدف ارزیابی برهم کنش میکروپلاستیک و ریزجلبک که شاخص آلودگی است، اثر میکروپلاستیک پلی اتیلن بر برخی پارامترهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی جلبک اسپیرولینا (Spirulina platensis) مورد بررسی قرار گرفت. کشت ریزجلبک اسپیرولینا در سه غلظت ۱، ۱۰ و ۱۰۰ میلی گرم بر لیتر میکروپلاستیک پلی اتیلن در کنار نمونه های شاهد با غلظت صفر به چهار تکرار در ظروف یک لیتری به مدت ۲۰ روز در دما و نور بهینه انجام شد. آنالیزهای متعددی از قبیل میزان رشد، وزن خشک، پرولین، کلروفیل a، b و کارتنوئید و پراکسیداسیون لیپید انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش غلظت میکروپلاستیک پلی اتیلن، وزن خشک، کلروفیل a، b و کارتنوئید کاهش و میزان پرولین و پراکسیداسیون لیپید افزایش معناداری داشت. البته در مورد میزان رشد تغییر معناداری در نمونه های شاهد نسبت به تیمار مشاهده نشد. همچنین با استفاده از میکروسکوپ نوری مرکب دوربین دار، میکروسکوپ فلورسانس، میکروسکوپ الکترونی، رامان کانفوکال و FTIR؛ نمونه های شاهد و تیمار بررسی شد و نتایج حاصل مورد بحث قرار گرفت.

کلیدواژه ها:

میکروپلاستیک ، پلی اتیلن ، پارامترهای فیزیولوژیکی و بیوشیمیایی ، جلبک اسپیرولینا (Spirulina platensis).