برآورد تمایل به پرداخت افزایش کیفیت آب خانگی شهر دهلران بر اساس مدل لاجیت

در این تحقیق با استفاده از روش ارزشگذاری مشروط تمایل به پرداخت شهروندان شهر دهلران جهت کمک به بهبود کیفیت آب آشامیدنی بررسی شده است. جهت بررسی عوامل اقتصادی و اجتماعی موثر بر میزان تمایل به پرداخت، از مدل اقتصادسنجی لاجیت استفاده شده است. داده های مورد مطالعه از طریق یک مطالعه میدانی نمونه گیری به صورت تصادفی با تعداد ۳۸۴ نفر در پاییز ۱۳۹۷ جمع آوری شده است. برای اندازه گیری میزان تمایل به پرداخت از مدل لاجیت استفاده شد و بر اساس روش حداکثر درستنمایی، پارامترهای این مدل برآورد شده است. به منظورمحاسبه میزان تمایل به پرداخت (WTP) سه قیمت پیشنهادی ۴۰۰۰،۲۰۰۰ ،۶۰۰۰ تومان به صورت سه سوال وابسته به یکدیگرمطرح شد. نتایج نشان می دهد متوسط تمایل به پرداخت برای بهبود کیفیت آب خانوار، ۵۸۷۵ تومان و ارزش اقتصادی کیفیت آب خانگی شهر دهلران ماهانه ۲۹۳۱۶ تومان می باشد. نتایج نشان داد تاثیر متغیرهای سن، نگرانی از کیفیت آب آشامیدنی، اطلاعات درمورد بیماری های قابل انتقال و قبض ماهیانه آب اثر معناداری بر تمایل به پرداخت دارند.

کلیدواژه ها:

ارزش گذاری مشروط ، کیفیت آب آشامیدنی ، تمایل به پرداخت ، مدل لاجیت ، دهلران