ارزیابی زیست محیطی تولید گندم در بوم نظام های زراعی شهرستان شیروان

انتشار روزافزون گازهای گلخانه ای و گرم شدن کره زمین از مهمترین چالش های زیست محیطی قرن اخیر بوده است. بخش قابل توجهی از تولید گازهای گلخانه ای در محیط های کشاورزی اتفاق می افتد. تحقیق حاضر با هدف ارزیابی اثرات زیست محیطی تولید گندم در بوم نظام های زراعی شهرستان شیروان به انجام رسید. داده های حاصل از روش های مختلف مدیریت زراعی از طریق پرسشنامه و پیمایش میدانی از سطح ۸۰ مزرعه گندم آبی و دیم منطقه در سال زراعی ۱۳۹۹جمع آوری گردید. تخمین انتشار گازهای گلخانه ای نهاده ها و عملیات مختلف تولید با استفاده از ضرایب معادل بر حسب کیلوگرم دی اکسید کربن به عنوان پتانسیل گرمایش جهانی محاسبه گردید. نتایج نشان که در هر هکتار از مزارع گندم آبی و دیم به ترتیب ۵۹/۷۰۱ و ۰۷/۵۹۹ کیلوگرم معادل CO۲ تولید شده است. در بین نهاده های تولید سوخت با سهم ۸۶ درصدی در گندم آبی و ۹۳ درصدی در گندم دیم بیشترین نقش را در تولید گازهای گلخانه ای بر عهده داشت. مصرف کود نیتروژن دومین نهاده موثر در ایجاد پتانسیل گرمایش جهانی طی تولید گندم در منطقه مورد مطالعه بود. بطور کلی فرآیند تولید گندم منطقه شیروان نیازمند تجدید نظر اساسی در جهت کاهش انتشار گازهای گلخانه ای می باشد.

کلیدواژه ها:

گندم ، گازهای گلخانه ای ، سوخت ، نیتروژن