الهه رنجکش سیاهکل - دانشجوی کارشناسی حقوق دانشگاه شیراز

ماده ۱۴۱ قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به بحث ممنوعیت جمع مشاغل دولتی اختصاص یافته است و این ماده درواقع به شرح ممنوعیت جمع مشاغل پرداخت است بر طبق این ماده جمع دو شغل دولتی ممنوع می باشد.نظم اجتماعی ایجاب می کند که دو شغل دولتی را یک فرد واجد برعهده نگیرد و در صورت انجام این امر در قانون برایان ضمانت اجرا نیز مقرر گردید.سپردن مشاغل متعدد به مسئولان یکی از عوامل مهم است که خطر فساد اداری را به دنبال می آورد افرادی که به مشاغلمتعدد راه می یابد اصولا یا در شبکه روابط حکومتی از موقعیت خوبی برخوردار هستند و یا اینکه دارای استعداد یامهارت ویژه ای هستند که بدین علت جذب چند شغل می شوند. این جمع مشاغل طبعا برای آنان ایجاد امتیاز می کند دراجرای اصل یکصد وچهل و یکم قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران ، قانون ممنوعیت تصدی بیش از یک شغل ،مصوب ۱۱ / ۱۰ / ۱۳۷۳ مجلس شورای اسلامی مقرراتی را بیان داشته است. که بدان خواهیم پرداختممنوعیت جمع مشاغل به این خاطر است که قانونگذار معتقد هستند در صورتی که یک فرد همزمان عهده دار چندین شغلباسد بیم ان می رود که منجر به فساد و سوء استفاده از قدرت شود .تجربه هم نشان دهنده این امر بوده است که اگر فردیهمزمان چندین شغل اداری و سیاسی را عهده دار باشند ، ایشان سعی میکنند از تمرکز قدرت در راستای منافع خویشاستفاده کنند، لذا قانونگذار به سمت بحثی به نام ممنوعیت جمع مشاغل دولتی یا ممنوعیت جمع مشاغل اداری رفته اند

قانون اساسی-اصل ۱۴۱ -جمهوری اسلامی -مشاغل