آرزو میرزایی - کارشناس ارشد فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
پروانه نظرعلی - استاد گروه فیزیولوژی ورزش، دانشکده تربیت بدنی و علوم ورزشی دانشگاه الزهرا (س)، تهران، ایران
اعظم رمضان خانی - استادیار گروه تربیت بدنی و علوم ورزشی، موسسه آموزش عالی رسام، کرج، البرز

در میان گستره وسیع آدیپوکاینها، یکی از هورمونهای پروتئینی مترشحه از بافت چربی که به تازگی مورد توجه قرار گرفته است، آسپروسین می باشد. یکی از روش های تمرینی جدید که به سرعت گسترش یافته و مربیان و متخصصان از آن استفاده می کنند، تمرینات TRX است. با توجه به جدید بودن اینکه این شیوه تمرینی و نیز عدم وجود اطلاعات کافی در زمینه تاثیر این نوع فعالیت ورزشی بر عوامل مرتبط با اضافه وزن و چاقی، محقق را برآن داشت که تاثیر فعالیت ورزشی TRX بر سطوح آسپروسین در زنان دارای اضافه وزن بپردازد.بدین منظور ۲۰ نفر زنان دارای اضافه وزن با میانگین سنی ۲۵-۳۵ سال در این مطالعه شرکت کردند و بطور تصادفی در دو گروه کنترل و TRX قرار گرفتند. اعضای گروه تمرین به مدت ۸ هفته، سه جلسه در هفته به انجام تمرینات TRX پرداختند و اعضای گروه کنترل در طی این دوره فعالیتی نداشتند. ترکیب بدنی و میزان سطوح آسپروسین قبل و ۴۸ ساعت بعد از تمرین، در هر دو گروه اندازه گیری گردید. برای تعیین تفاوت بین گروهی از آزمون تی مستقل در سطح معناداری p<۰.۰۵ و با نرم افزار spss ۲۲ استفاده شد.نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان داد که در گروه TRX بعد از ۸ هفته تمرین، تفاوت معناداری در BMI و سطوح آسپروسین مشاهده شد(.(p<۰.۰۵با توجه به یافته های پژوهش حاضر، تمرین TRX، سه روز در هفته به مدت ۸ هفته بر بهبود متغیرهای ترکیب بدن (وزن، ( BMI تاثیری معناداری دارد و باعث کاهش سطوح آسپروسین می گردد. بنابراین از این نوع تمرینات به منظور بهبود وضعیت چاقی می توان استفاده نمود.

آسپروسین، اضافه وزن، TRX