بررسی الحاق ایران به کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان

همیشه در جامعه ما حرف از تبعیض بین زنان و مردان و نابرابری جنسیتی وجود داشته است. این امر در جامعه جهانی نیز بسایر مورد توجه می باشد به حدی که کشور های مختلف به فکر تدوین و ملحق شدن به یک کنوانسیون و معاهده شوند. حال آنکه آیا ایران به این کنوانسیون می پیوندد و نتیجه پیوستن به آن چیست موضوعی است که در این مقاله به آن می پردازیم. . در انجام این مقاله از روش کتابخانه ای استفاده شد که در مدت یک ماه و با استفاده از کتب معتبر علمی انجام پدیرفت. ابتدا به بررسی معنای لغات مختلف درباره موضوع و سپس به بخشی از حقوق زنان پرداخته شد و این حقوق از منظر کنوانسیون و جایگاه آن در قانون مدنی ما صورت پذیرفت. در نهایت اینکه مشخص شد اولا موضوع الحاق ایران به کنوانسیون رفع تبعیض علیه زنان، اگر چه با موانعی مواجه است، اما وجود این موانع نمی تواند دلیل موجهی برای مسکوت گذاردن الحاق باشد. . قوانین ایران به ویژه قانون مدنی هرجا سخن از حق زن و مرد آمده است، اگر نگوییم تبعیض، بیانگر نوعی تفاوت و تمایز میان حقوق زن و مرد می باشد و در تبیین چرایی این تفاوتها، قانون گذار همواره دین مقدس اسلام و قرآن کریم را مستمسک خود قرار داده است. به هرحال در این مجال، دیدگاه های کنوانسیون و قانون مدنی در موضوعات مشترک حقوق زن و نقاط اشتراک و اختلاف آنها و تاثیرات الحاق ایران به کنوانسیون بر مواد مندرج در قانون مدنی بررسی شد.

کلیدواژه ها:

کنوانسیون ، معاهدات بین المللی ، تبعیض ، حقوق زنان.