علی احمدی - دانشجوی دکتری گروه روابط بین الملل، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
افشین زرگر - استادیار گروه روابط بین الملل، واحد کرج، دانشگاه آزاد اسلامی، کرج، ایران.
علی آدمی - دانشیار گروه روابط بین الملل دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران.

قرن بیست و یکم، با یک تحول بنیادین بر پایه علوم و فناوری مصادف گردیده است. رشد شتابان علم، پرده از چهره نوع نوینی از فناوری برداشت که از آن به عنوان فناوری های نوظهور یاد می شود. مهمترین تفاوت این فناوری با نوع ماقبل خود این است که فناوری های نوظهور دائما در حال برشدن بوده و وابستگی اجتناب ناپذیری با فناوری های پیشین دارند. از مهمترین مصادیق فناوری های نوظهور هوش مصنوعی، چاپ سه بعدی و فناوری فضایی است که در این مقاله به آنها پرداخته شده است. از آنجایی که دولت ها همواره به دنبال کسب و ارتقای قدرت و امنیت ملی خود بوده اند و در این مسیر با دیگر کنش گران در رقابت پایان ناپذیری قرار گرفته اند، این مقاله با روش توصیفی تبیینی، با تبیین فرصت ها و تهدیدهای ناشی از پیشرفت فناوری های نوظهور، در پی پاسخ به این پرسش است که فناوری های نوین چه جایگاهی در امنیت و قدرت ملی کشورها دارد و در این زمینه چه تهدیدها و فرصت هایی پیش رو است؟ با توجه به اینکه عوامل متعددی در کسب و ارتقای امنیت و قدرت ملی موثر بوده، هدف این است که تاثیر فناوری های نوظهور بر امنیت و قدرت ملی کشورها بررسی شود که نتیجه کلی مقاله نشان می دهد فناوری نوظهور به عنوان یک ابزار نوین در اختیار کنش گران همانند تمامی قابلیت های دیگر در اختیار بازیگران نظام بین الملل دارای تهدیدها و فرصت هایی است که کارگزاران سپهر بین الملل می بایست بر اساس نیاز و با بهره مندی از ظرفیت های موجود، تمامی تهدیدها را به فرصت تبدیل نموده و در راستای منافع ملی خود به کار گیرند.

فناوری, فناوری های نوظهور, امنیت ملی, قدرت ملی