پوریا ابراهیم زاده - گروه حقوق، واحد مشهد، دانشگاه آزاد اسلامی، مشهد، ایران
محسن سیرغانی - گروه حقوق دانشگاه پیام نور، ایران، تهران

ذیل بند ۴ از ماده ۲ منشور ملل متحد، تهدید به توسل به زور در روابط بین المللی منع گردیده است. مقرره اخیر در درجه اول دلالت به تهدیدات نظامی غیرقانونی دارد لیکن منشور هیچ اشاره ای به خصوصیات این نوع از تهدیدات نکرده است. از طرفی نظر به وجود واژگانی همچون دفاع پیش دستانه که احساس یک تهدید نظامی قریب الوقوع را جواز توسل به زور می داند، آشنایی با شاخص های موثر در تشخیص تهدید نظامی قریب الوقوع ضروری به نظر می رسد. پرسش اصلی تحقیق حاضر آن است که یک تهدید نظامی غیرقانونی دارای چه ویژگی هایی است و چگونه می توان یک تهدید نظامی قریب الوقوع را از یک تهدید نظامی منفعلانه تفکیک کرد؟ در این تحقیق نویسندگان از روش توصیفی-تحلیلی استفاده نمودند تا به پرسش فوق پاسخ معقولی ارائه دهند. یافته های تحقیق با تاکید بر شش شاخص مجاورت، زمان مورد نیاز جهت عملیاتی شدن تهدید، هویت کارگزار تهدید، دامنه و زمینه تهدید، هدف تهدید و سطح روابط بین المللی به پرسش فوق پاسخ داده است. در نهایت نویسندگان با استناد به برخی از اسناد و معاهدات بین المللی به راهکارهای قانونی مقابله با تهدیدات نظامی غیرقانونی از منظر حقوق بین الملل پرداختند.

تهدید, تهدیدگر, تهدید نظامی, تهدید قریب الوقوع, حقوق بین الملل