مطالعه ی شاخصه های ادبیات حماسی در تئاتر دفاع مقدس

حماسه و ادبیات حماسی وصفی مبتنی بر توصیف اعمال پهلوانی، قهرمانی، مردانگی ها و افتخارات و بزرگی های فردی یا قومی است. ماده-ی اولیه ی ادبیات حماسی، جنگ می باشد و جنگ ایران و عراق یکی از آن نمونه هاست. گونه ی تئاتر دفاع مقدس محملی برای اشاعه یداشته های حماسی بین ملل است. مردم جهان با جنگ زیسته اند و روایت و بازآفرینی مجدد جنگ بر روی صحنه با داشته های نمایشی،کمک به همبستگی و اتحاد ملی می کند و این تاثیرگذاری میسر نمی شود مگر با دیدن اعمال قهرمانانه ی قهرمانان و پهلوانان بر صحنه ینمایش. سوال مهم این است که آیا نسبتی بین ادبیات حماسی و تئاتر دفاع مقدس وجود دارد؟ یافته های این پژوهش نشان میدهد در بیناین دو گونه، نسب فرزندی وجود دارد. بررسی ویژگی های اساسی ادبیات حماسی از جمله مضامین، اشخاص، روایات، ساختار، قهرمانداریو پهلوانسازی، گفتگو، اعمال و رفتار خارق العاده، ایثار، آمیختگی با اساطیر ملی مذهبی، هویت بخشی به قومیت و ملیت و بهره گیری اززبان و کلام فاخر ادبی، نشان دهنده ی تاثیرپذیری مستقیم تئاتر دفاع مقدس از گونه ی حماسه و ادبیات حماسی است. این مقاله بر آن استبا تعریف صحیح از ژانر حماسه و دارایی ها و شاخصه هایش، میزان برخورداری تئاتر دفاع مقدس از داشته های حماسه را بررسی کرده وضمن نتیجه گیری گوشزد کند که متن نمایشی به عنوان مهمترین تکیه گاه تئاتر دفاع مقدس، از منظر عناصر یاد شده به حماسه، بیشترینتاثیرگیرنده از ادبیات حماسی است. این مقاله به روش توصیفی تحلیلی و با بهره گیری از منابع کتابخانه ای انجام شده است.

کلیدواژه ها:

ادبیات ، حماسه ، تئاتر ، دفاع مقدس ، متن نمایشی