پیچیدگی های باز تعریف مفهوم تئاتر در عصر اجراهای آنلاین

سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 292

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

CDDA03_034

تاریخ نمایه سازی: 11 آبان 1401

چکیده مقاله:

مناقشه بر سر این که تئاتر چیست، از اوایل قرن بیستم میلادی، در تئاتر اروپایی با ظهور فعالیت های جریان آوانگارد هنری آغاز شد. در همین قرن پرسش از هستی شناسی تئاتر نشان دهنده بحرانی شدن این مدیوم نیز هست. بداهت پیشین جای خود رابه شک بر سر ماهیت این پدیده هنری داد. به خصوص از دهه ۱۹۶۰ میلادی که آغاز فعالیت های موسوم به پرفورمنس آرت ضرورت فاصله گذاری میان تئاتر و غیر تئاتر را، در حیطه هنرهای اجرایی، پررنگ تر کرد. اگر تا پیش از آن سینما، تلویزیون، ویدئو و رادیو عرصه را برای تئاتر از حیث کارکردی دچار تنگنا کرده بودند، پرفورمنس آرت، هنری از جنس اجرا، قواعد زیبایی شناسانه متداول تئاتر را به چالش می کشید. جالب اینکه، بعدتر همین شاخه هنری تحت عناوینی نظیر «تئاتر محیطی» خود را در قالب گرایشی درون مفهوم تئاتر جای داد. با ظهور فناوری های دیجیتال و شکل گیری بسترهای ارتباطی مبتنی بر این فناوری ها مفهوم تئاتر دوباره بحرانی شده است. نمود جدی این وضعیت را می توان در دوران پاندمی کرونا از سال ۲۰۲۰ میلادی به خوبی مشاهده کرد. ابداع عناوینی نظیر «تئاتر سایبری» یا «تئاتر آنلاین»، از نتایج بحرانی شدن دیگرباره این فرم هنری دیرپاست. این مقاله «حضور همزمان جسمانی»، «مادیت ناپایدار» و «یکه بودن» توضیح دهد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

علیرضا قربانی گتابی

کارشناسی ارشد کارگردانی نمایش، دانشگاه تربیت مدرس