محمود پورملااحمدارسی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی صنایع دانشگاه ارومیه
علی دنیوی - دانشیار گروه مهندسی صنایع دانشگاه ارومیه
سعید فضائلی - استادیار گروه مهندسی صنایع دانشگاه ارومیه

در سال های اخیر ، مسئولیت پذیری در قبال شرکت و محیط زیست به بخشی از اهداف مورد نظر سازمان های تولیدیو خدماتی تبدیل شده است و درواقع سبز بودن سازمان تبدیل به یک مزیت رقابتی شده است. کمبود منابع، افزایشدمای کره زمین، آسیب های زیستی و گرایش مشتریان به محصولات حافظ محیط زیست، از جمله عواملی هستندکه منجر به افزایش توجه به زنجیره های تامین سبز شده اند. مسئله مورد بررسی در این مقاله، طراحی شبکهزنجیره تامین سبز چند محصولی و چند دوره ای و چند سطحی است که شامل مراکز تولید داخلی، خارجی وهمچنین تکنولوژی نگهداری و شیوه های حمل ونقل متفاوت میباشد. افزایش تقاضای محصول در شرایط همه گیر یویروس کرونا و حساسیت های موجود نسبت به مشخصه های زیست محیطی و نیز خصوص یات منحصر به فرد زنجیرهتامین واکسن، دلایل بررسی مجدد این شبکه است تا شبکه زنجیره تامین جدید تر ، بهینه تر و گسترده تری راطراحی کنیم.در حمل و نقل واکسن ها از زنجیره سرد استفاده می شود سیستم های تبرید در زنجیره سرد از مقادیرزیادی گازهای هیدروفلوئوروکربن (HFC) استفاده می شود که پتانسیل گرمایش جهانی (GWP) بالا و عمر بسیار طولانی در جو دارند. نشت منظم و فاجعه بار گازهای HFC از زنجیره تامین سرد، بخش مهمی از تاثیر گرمایشجهانی آنها را تشکیل میدهد. بنابراین، هنگام تعیین بهترین طراحی و عملیات زنجیره تامین سرد، باید این گازها رادر نظر گرفت مدل پیشنهادی یک مدل چند هدفه می باشد که برای حل آن در ابعاد کوچک از روشهای ال پیمتریک و پارتو فرانت استفاده شده است.

زنجیره تامین سبز، زنجیره تامین واکسن، گرمایش جهانی (GW)، بهینه سازی چند هدفه