اثر استفاده از سطوح مختلف مخمر نانوایی Saccharomyces cerevisiae در جیره غذایی حاوی ضایعات غذایی متعدد بر شاخص های رشد، بقاء ، کارآیی تغذیه و ترکیب لاشه در لارو میل ورم Tenebrio molitor

برای کاهش آثار منفی ناشی از تولید پروتئی نهای حیوانی مختلف بر محیط زیست، منابع غذای ی جایگزین جدید و متعددی تاکنون مورد بررسی قرار گرفته اند. اگر چه مناسب بودن حشرات مختلف در تغذیه انواع حیوانات پرورشی مورد تایید قرار گرفته،با این حال اخیرا اتحادیه اروپا تنها مجوز استفاده از لارو میلورم در تغذیه انسان را صادر کرده است. در این پژوهش پرورش لارومیل ورم در قالب یک طرح کاملا تصادفی در ۵ تیمار (تیمار شاهد (جیره غذایی حاوی سبوس گندم) و ۴ تیمار آزمایشی(جیره های غذایی متشکل از ضایعات کشاورزی)سبوس برنج، پوست هندوانه، پوست موز، پوست تخم مرغ و ضایعات نان) وضایعات صنعتی (پلی استایرن) حاوی ۰%، ۲%، ۴% و ۶% مخمر نانوایی)، هر یک در ۳ تکرار به مدت ۶ هفته انجام و شاخص های مختلف تولید در آن مورد بررسی قرار گرفت. بیشترین میزان طول (۰/۱۲±۲/۶۱ سانتی متر)، وزن (۰/۴۹±۱۱۸/۵۹ میلی گرم)، ضریب رشد ویژه (۰/۱۵±۸/۲۷)، بقاء (۰/۵۹±۹۸/۹۴%)، ضریب تبدیل غذایی (۰/۰۱±۰/۵۶%)، بازده تبدیل غذایی (۲/۰۷±۱۷۷/۲۱%) و همچنین میزان پروتئین خام (۰/۱۶±۴۱/۸۳%)، بیشترین ایزوله پروتئینی (۰/۵۳±۷۵/۷۷%) و کمترین میزان چربی خام (۰/۴۰±۲۹/۵۱%) در لاشه لا رو مورد اشاره در تیمار ۴ (جیره غذایی حاوی ۶% مخمر نانوایی) گزارش گردید که اختلاف معنی داری با سایر تیمارها داشت (P<۰/۰۵). این امر موید آن است که استفاده از سطوح مختلف پروبیوتیک های مناسب در جیره غذایی منجر به بهبود قابل توجه و کاهش هزینه های تولید انبوه در لارو مذکور شده و به مدیریت سبز و پایدار ضایعات مختلف کمک شایانی می کند.

کلیدواژه ها:

ضایعات مختلف ، لارو میل ورم ، پروبیوتیک ها ، منا بع غذایی پروتئینی ، مدیریت ضایعات