محدودیت های استفاده از کاغذ باطله برای تولید نانوسلولز

تامین ماده اولیه برای تولید نانوسلولز یکی از مهمترین چالش ها در تولید صنعتی این ماده ارزشمند است. کاغذ باطله با داشتن۶۰ تا ۷۰ % سلولز، یکی از بهترین منابع ماده اولیه برای تولید نانوسلولز محسوب می شود.مزایایی مثل قیمت کم، فراوانی، عدم نیاز به پروسه های پیچیده و پرهزینه ی خمیرسازی اهمیت مطالعه جوانب مختلف استفادهاز کاغذ باطله برای تولید نانوسلولز را دوچندان ساخته است.اولین عامل محدودیت، تنوع گسترده کاغذ باطله است. کاغذ باطله، انواع کاغذهای لطیف و نازکی مثل کاغذهای بهداشتی تاکارتن کهنه و مقوا را شامل میشود. نوع ماده شیمیایی و فرایند ساخت درانواع کاغذ متفاوت است که منجر به ترکیبشیمیایی متنوع در کاغذها میشود. پس از مرحله تولید کاغذ، با توجه به کاربرد نهایی، عملیات مختلفی از جمله آهارزنی،چاپ، پوشش دهی و .... انجام می شود.انواع مختلف جوهر، موادافزودنی و پرکننده های موجود در کاغذ نیز جزو آلاینده ها محسوب می شوند. حذف آلاینده ها، نیاز بهصرف هزینه و انرژی دارد و منجر به آلودگی آب و خاک می شود.نتایج تحقیقات نشان داده که مرفولوژی نانوذرات حاصل، قابل مقایسه با نانوسلولز حاصل از الیاف بکر است. اما کیفیت نانوسلولزبه نوع کاغذ باطله و مخصوصا منبع سلولز و روش تولید بستگی دارد. نانوسلولز تولید شده از کاغذ باطله ویسکوزیته کمتری درمقایسه با نانوسلولز حاصل از الیاف بکر دارد.باقی ماندن مواد اضافی میتواند منجر به کاهش پایدار ی حرارتی نانوسلولز حاصل از کاغذ باطله شود.وجود رنگ و کاهش شفافیت، استفاده از نانوسلولز را در مواردی که کاربردهای اپتیکال مطرح است محدود می سازد. شناختمحدودیت های کاغذ باطله و تفاوت آن با الیاف بکر، در استفاده بهینه از این ماده ارزشمند ضرورت دارد.

کلیدواژه ها:

نانوسلولز ، کاغذ باطله ، آلاینده ها ، مواد افزودنی