بررسی رابطه سیاست های ارزی و تولید ناخالص داخلی ایران

یکی از عناصر اصلی سیاست های ارزی، تنظیم قیمت ارز است. نرخ ارز در یک طبقه بندی کلی یا یک نرخی است و یا چند نرخی. اعمال نظر دولت و بانک مرکزی در تنظیم نرخ ارز نیز دو روش جداگانه دارد؛ در برخی موارد نرخ ارز توسط دولت تعیین و به صورت اداری ابلاغ می گردد. در روش دیگر، عرضه و تقاضا ملاک و مبنای تعیین نرخ ارز قرار می گیرد. در این روش دولت با دخالت مستقیم در بازار ارز نرخ ارز را تنظیم می کند؛ با خرید و جمع کردن ارز از بازار و/یا فروش و عرضه ی ارز، نرخ های مطلوب خود را در بازار جاری می نماید. تنظیم عرضه و تقاضا بدون دخالت مستقیم دولت و بانک مرکزی، از طریق کم و زیاد کردن انگیزه های اقتصادی و تحریک تقاضا و یا بازی با نرخ های سود بانکی و تنزیل مجدد نیز رایج و عملی است. شناسایی روابط میان این دو متغیر مهم اقتصادی و عوامل موثر بر آن از موضوعاتی است که همواره توجه اقتصاد دانان را به خود جلب کرده و نظریه های مختلف و گاهی متناقص نیز ارائه شده است. هدف اصلی این تحقیق، بررسی رابطه نرخ ارز و تولید ناخالص داخلی ایران است. بر مبنای نتایج تحقیقات انجام شده در این زمینه، اتفاق نظر درباره رابطه نرخ ارز و تولید ناخالص داخلی در ایران و سایر کشورها وجود ندارد در بعضی از تحقیقات وجود رابطه بین نرخ ارز و تولید ناخالص داخلی تایید شده است در حالی که بعضی دیگر از محققین نتیجه گرفته اند که هیچ گونه رابطه معنی داری میان دو متغیر فوق وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

نرخ ارز ، تولید ناخالص داخلی ، ظرفیت تولید ، کاهش تقاضا