منیر ناظم زاده - مدرس دانشگاه واحد تهران جنوب، پرند، تهران غرب
آمنه سعیدی - کارشناس ارشد مهندسی شهر سازی، دانشکده معماری و شهر سازی دانشگاه علوم تحقیقات

هدف از این پژوهش بررسی نقش سرمایه اجتماعی در باز آفرینی بهسازی و نوسازی بافت تاریخی شهر ساریپرداخته شده است. اهمیت سرمایه اجتماعی در فرآیند نوسازی شهری به عنوان ظرفیت های درونی و ثروتهای پنهان در محلات، یک اقدام غیرمتمرکز و از پایین به بالا است. در مباحث مربوط به باز آفرینی شهرییکی از مفاهیم اساسی، سرمایه اجتماعی است، که شاید بتوان در صورت کاربست اصول آن برخی از نیازمندی-های بافت های تاریخی را زنده ساخت. ناحیه تاریخی شهرها میراث ارزشمند معماری و کالبدی به جای ماندهاز گذشتگان ماست که در طول زمان در هویت بخشی به حیات شهری همواره نقش بارزی ایفا نموده است .این بخش از شهر تجلیگاه ابعاد فرهنگی، اقتصادی و اجتماعی مردمانی است که در دوره های تاریخی مختلفدر آن جا، روزگار سپری کرده و هویت فرهنگی آن را به ثبت رسانده اند . امروزه بافت های کهن شهری بهدلیل مواجهه با انواع مسائل و مشکلات و بحران ها به یکی از چالش های اساسی پیش روی مدیران و برنامهریزان شهری به ویژه در کشورهای جهان سوم تبدیل شده که کشور ما هم از این قاعده مستثنی نبوده است.شده از روش های کتابخانه ای، مطالعه اسناد و مشاهده مستقیم بهره گرفته است تا سرانجام توانست با توجهبه زمینه تاریخی برای بازآفرینی محدوده راهکارهای مناسبی نظیر : مرمت نمای بناهای تاریخی در محدودهجهت حفظ ارزش های تاریخی و ارتقاء کیفیت کالبدی، توجه به اصول معماری بومی ساری در ساخت وسازها، ایجاد کاربری های فرهنگی - تاریخی در بناهای تاریخی متروکه موجود ، عریض کردن پیاده روها،نورپردازی مناسب آنها و تامین روشنایی کافی در بخش های مختلف و ... را پیشنهاد دهد. مولفه های سرمایهاجتماعی شامل شبکه های مشارکت اجتماعی، اعتماد اجتماعی، انسجام و همبستگی اجتماعی و تعلق اجتماعیدر محلات بافت تاریخی شهر ساری در سطح پایینی و چندان مطلوب قرار ندارد. در نتیجه ی این شرایط،تحقق برنامه های بازآفرینی در بافت مذکور مبتنی بر تقویت مولفه های سرمایه اجتماعی در بین ساکنین بافتتاریخی شهر ساری خواهد بود.

سرمایه اجتماعی، باز آفرینی، بهسازی و نوسازی، بافت تاریخی، شهر ساری