میزان آشنایی معلم ها و به ویژه معلم هیا فیزیک با شبکه های اینترنتی در دوران کرونایی

با شیوع ویروس کووید- ۱۹ آموزش مجازی بصورت گسترده ای وارد مدارس شد. در این مقاله سعی شده است تا با نگاهی به معلم و مخصوصا معلم های فیزیک، سطح اطلاعات و آشنایی ایشان با شبکه های اینترنتی بررسی شود. همچنین برای ارتقاء سطح دانش مخاطبین با شبکه های اینترنت از طرف کمیته آموزش، پژوهش و تحقیقات انجمن معلمان فیزیک شهر تهران یک جلسه آموزشی با حضور دکتر نعیم خادمی درنظر گرفته شد. سوال های این پژوهش با مشورت ایشان و برای ارتقاء بهتر دانش معلم ها طراحی شد. روش این تحقیق کاربردی و داده ها بصورت توصیفی- پیمایشی گردآوری شده اند. مخاطبین ما ۱۲۶ معلم که ۸۳ درصد آنها دبیر فیزیک که اغلب از تهران هستند و ۹۵ درصد آنها در سال جاری تدریس مجازی دارند. جمع آوری داده ها در دیماه سال جاری از یازدهم تا بیست و نهم بوده است. یافته ها نشان می دهند رویارویی دبیران با آموزش مجازی و استفاده از اینترنت در آموزش فرصت ها و چالش های جدیدی را برای آموزش فراهم کرده است. از این فرصت ها می توان به موارد زیر اشاره کرد. گرایش به مطالعه بیشتر معلم ها در خصوص اینترنت، آشنایی با پلت فرم های آموزش مجازی، تمایل ۷۳ درصد معلم ها به تدریس بصورت مجازی در دوران پساکرونا، عدم مشکل در اتصال به اینترنت ۵ درصد از مخاطبین، آشنایی ۳۵ درصد شرکت کنندگان به حداقل یک زبان برنامه نویسی. از چالش ها می توان به موارد زیر اشاره کرد: عدم دسترسی معلم ها به ابزار مورد نیاز تدریس مجازی مثل قلم نوری، دسترسی دشوار به اینترنت برای حداقل یک سوم مخاطبین، عدم آشنایی با گسترش فناوری اینترنت به عنوان مثال: ۶۰ درصد پاسخ اشتباه به تداخل امواج موبایل با اینترنت، عدم آشنایی با اولین وب سرور دنیا در سرن و عدم آشنایی با لایه های مختلف شبکه های کامپیوتری برای دبیران فیزیک.

کلیدواژه ها:

آموزش مجازی ، شبکه اینترنت و مهارت ICDL