مشارکت سیاسی در حکومت اسلامی؛ مبانی و گونه ها

مشارکت سیاسی مفهومی است که در نظام سیاسی و حیات سیاسی حاکم بر آن تعریف می شود و از توابع بدیهی دموکراسی است. تمایل شهروندان به مشارکت سیاسی از یک سو، حاکی از نیازهای اجتماعی آنها است و از سویی دیگر، آرمان ها و ارزش های مورد انتظار اجتماعی آنها را به منصه ظهور می رساند. علاوه بر این، مشارکت شهروندان در حیات سیاسی، مکانیسم مهمی جهت پاسخگو نمودن دولت در مقابل شهروندان است. جمهوری اسلامی ایران به عنوان حکومتی اسلامی و مبتنی بر نظریه مشروعیت دوگانه (الهی - مردمی)، ولایت را در تمام امور عمومی و حکومتی مشروط به رعایت مصالح مسلمین در چارچوب موازین اسلامی می داند. در چنین رویکردی، مردم به عنوان یکی از پایه های مشروعیت حکومت اسلامی از هر طریق مطلوبی می توانند در تشکیل حکومت، اداره آن و نظارت بر آن مشارکت داشته باشند. پژوهش حاضر با تبیین مفهوم و مصادیق مشارکت سیاسی، به گونه های رسمیت یافته مشارکت سیاسی در جمهوری اسلامی ایران به عنوان یک حکومت اسلامی می پردازد.

کلیدواژه ها:

مشارکت سیاسی ، حکومت اسلامی ، تعیین سرنوشت ، مبانی قانونی ، مبانی فقهی