تاملی بر چگونگی تداوم حیات سیاسی کردها از روی کار آمدن امویان تا دوره اول خلافت عباسیان

شکل­گیری خلافت امویان و پیرو آن انقلاب عباسی و روی­کار آمدن دستگاه خلافت جدید، تحولاتی عمیق در سازمان سیاسی، اجتماعی و  فرهنگی ایرانیان همراه آورد. تداوم حیات عنصر ایرانی در این دوره­ها و تلاش آنها برای استمرار مهمترین پایه­های فرهنگی و هویتی خویش، در زمره­ ابهام­ها و پرسش­های بسیار جدی­ای قلمداد می­شود که ارائه­ هر گونه پاسخ و یا به دست دادن هر تبیینی برای روشن­تر ساختن آن، در این سال­های نخست مواجهه­ ایرانیان با اعراب مسلمان، امری سخت به شمار می­آید. تاملی بر وضعیت سیاسی، اجتماعی و فرهنگی کردها، هم­زمان با روی کار آمدن امویان تا سپری شدن دوره اول خلافت عباسیان را می­توان تا حدودی،آئینه­ تمام­نمای ایرانیان در این دوره دانست.در این پژوهش تلاش بر این است با تحلیل داده­های کم­در­دسترس، وضعیت سیاسی کردها و شهرهای کردنشین، داخل و یا خارج از مرزهای مرسوم ایران، هم­زمان با روی کار آمدن خلافت اموی تا دوره­ اول خلافت عباسیان، بررسی شود. همچنین به این سوال اساسی پاسخ داده شود که کردها در مواجهه با تحولات مختلف این دوران چه واکنشی نشان دادند. مهم­ترین فرضیه این پژوهش تلاش برای تبیین بهتر این گزاره است که «وضعیت کردها و شهرهای کردنشین در این دوره تابعی از وضعیت کل­­تر ایرانیان زیر حاکمیت خلفای اموی و عباسی بود. با وجود این جغرافیای کوهستانی محل زیست کردها و عدم دسترسی و تسلط دستگاه خلافت اموی و عباسی بر این منطقه، سبب شد تا  منطقه سکونت کردها  در این دوران به مکانی مناسب برای فعالیت مخالفین حکومت خلفا بدل شود. 

کلیدواژه ها:

کردها ، خلافت امویان ، خلافت عباسیان ، شهرهای کردنشین ، تحولات سیاسی