بررسی رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده و بهزیستی ذهنی با تاب آوری در دانش آموزان پسر متوسطه دوم بخش ایزدخواست شهرستان زرین دشت در سال تحصیلی ۱۳۹۷-۹۸

هدف از انجام این پژوهش، بررسی رابطه حمایت اجتماعی ادراک شده و بهزیستی ذهنی با تابآوری در دانش آموزان بود. جامعه آماری شامل تمامی دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم بخش ایزدخواست شهرستان زرین دشت در سال تحصیلی۱۳۹۷-۹۸ بودند که تعداد آنها ۲۸۳ نفر میباشد. جهت نمونه آماری پژوهش با استفاده از روش تصادفی طبقهای و بر اساس فرمول کوکران تعداد ۱۶۳ نفر انتخاب شدند. این بررسی به روش توصیفی از نوع همبستگی صورت گرفته و جهتجمع آوری داده ها از سه پرسشنامه استاندارد حمایت اجتماعی ادراک شده(فلمینگ و همکاران، (۱۹۸۲، بهزیستی ذهنی(کی یز و ماگیارمو، (۲۰۰۳ و تاب آوری(کونور و دیویدسون، (۲۰۰۳ بهره گرفته شد و جهت تجزیه و تحلیل داده ها از روش هایآماری ضریب همبستگی پیرسون و ضریب رگرسیون چند متغیره استفاده گردید که نتایج حاصل نشان داد: بین حمایتاجتماعی ادراک شده با تاب آوری رابطه مستقیم و معنیدار وجود داشت(۰/۶۴۱ و .(p<۰/۰۱ همچنین بین بهزیستی ذهنی با تاب آوری نیز رابطه مستقیم و معنی دار وجود داشت(۰/۵۳۹ و .(p<۰/۰۱ هر دو متغیر حمایت اجتماعی ادراک شده و بهزیستی ذهنی قادر به پیش بینی تاب آوری بودند اما از آن بین متغیر حمایت اجتماعی ادراک شده نسبت به بهزیستی ذهنی پیشبینی کننده قویتری(۲۵ درصد) برای تاب آوری بود. از طرفی دیگر بین تمامی مولفه های حمایت اجتماعی ادارک شده با تاب آوری در سطح p<۰/۰۱ رابطه مستقیم و معناداری وجود داشت. همچنین بین مولفه های بهزیستی ذهنی با تاب آوری نیز در سطح p<۰/۰۱ رابطه معناداری وجود داشت.

کلیدواژه ها:

حمایت اجتماعی ادراک شده ، بهزیستی ذهنی ، تاب آوری ، دانش آموزان ، آموزش و پرورش.