ناصر وجدی
حسین رضایی - بخش خصوصی

پرندگان حیات وحش نسبت به مقیدسازی فیزیکی، که از ملزومات معاینات دام پزشکی است، واکنش مطلوبی نخواهند داشت؛ بویژه که پرندگان دارای خصوصیات منحصر به فرد آناتومی و فیزیولوژی هستند که بی هوشی در آن ها را متفاوت ساخته است. در چنین مواقعی اعمال مقیدسازی شیمیایی به منظور کاهش استرس و عواقب مخاطره آمیز در پرنده ها ضروری است. یک قطعه فلامینگو با سابقه آسیب منجر به شکستگی بال سمت چپ و جراحی ناموفق در ناحیه استخوان شکسته به درمانگاه ارجاع داده شد که با توجه به شرایط بیمار تصمیم به قطع عضو گرفته شد. تجویز داخل بینی میدازولام (۲ میلی گرم/کیلوگرم) به عنوان آرام بخش و در ادامه القاء و نگه داری بی هوشی توسط تجویز داخل وریدی ترکیب کتامین (۲۰ میلی گرم/کیلوگرم) و دیازپام (۲/۰ میلی گرم/کیلوگرم) مدنظر قرار داده شد. رژیم دارویی مذکور بی هوشی و بازگشت از بی هوشی قابل قبولی را در فلامینگو به منظور جراحی قطع عضو ایجاد کرده است. پیرو تجربه بالینی یاد شده در پرنده ارجاعی، استفاده از آرام بخشی داخل بینی و بی هوشی وریدی مناسب، در مواقعی که دسترسی به بی هوشی استنشاقی میسر نباشد، بی خطر و موثر خواهد بود.

فلامینگو, آرام بخشی, داخل بینی, بی هوشی وریدی