محسن یوسفی - دانشجوی دکتری سازه، گروه مهندسی عمران، واحد زنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
یحیی نصیرا - استادیار، گروه مهندسی عمران، واحدزنجان، دانشگاه آزاد اسلامی، زنجان، ایران
علی قمری - استادیار، گروه مهندسی عمران، واحد دره شهر، دانشگاه آزاد اسلامی، دره شهر، ایران

استفاده از میراگرها به عنوان جاذب انرژی باعث بهبود رفتار لرزه ای سازه ها دربرابر بارهای لرزه ای می شوند. از جمله موثرترین جاذب های انرژی، میراگرهای فلزی جاریشونده میباشند. علی رغم عملکرد مطلوب این میراگرها در برابر بارهای لرزه ای، هزینه های اضافی را به سازه تحمیل می کنند. لذا در این مقاله یک میراگر جدید معرفی شده است که علاوه بر بهبود رفتار لرزه ای، هزینه ناچیزی به سازه تحمیل می کند. برای بررسی عملکرد چرخه ای میراگر پیشنهادی، ۱۵ نمونه عددی در نرم افزار آباکوس شبیه سازی شد. مطالعه رفتار چرخه ای شامل بررسی تاثیر هندسه میراگر بر رفتار کلی سیستم و همچنین تاثیر هندسه مهاربند بر رفتار میراگر است. بدین منظور، میراگر با ضخامت های ۱۲، ۲۱ و ۳۰ میلیمتر، و همچنین طول هایmm ۴۰۰،mm ۵۰۰ وmm ۶۰۰، وضریب لاغری ۵۹و۶۲و۶۵ در نظر گرفته شده است. با تغییر پارامتر طول میراگر ازmm ۶۰۰ بهmm ۵۰۰ وmm ۴۰۰، هر یک از پارامترهای سختی، مقاومت نهایی و انرژی در حالتی که میراگر عملکرد فیوزی داشته است، حداکثر به میزان ۱۴۴، ۴۶ و ۱۴۹ درصد افزایش داشته اند.همچنین با تغییر پارامتر ضخامت میراگر ازmm ۱۲ بهmm ۲۱ وmm ۳۰، هر یک از پارامترهای سختی، مقاومت نهایی و انرژی در حالتی که میراگر عملکرد فیوزی داشته است، حداکثر به میزان ۱۴۷، ۵۲ و ۱۶۰ درصد افزایش داشته اند. با تغییر پارامتر ضریب لاغری مهاربند از ۵۹ به ۶۲ و ۶۵ ، هر یک از پارامترهای سختی، مقاومت نهایی و انرژی در حالتی که میراگر عملکرد فیوزی داشته است، حداکثر به میزان ۵، ۷ و ۹ درصد افزایش داشته اند.

میراگر فولادی, استهلاک انرژی, تسلیم برشی, مهاربند همگرا, سختی