شادابی و سر زندگی اجتماعی در فرهنگ مردم و ادب شفاهی ایران

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 236

فایل این مقاله در 32 صفحه با فرمت PDF و WORD قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

AFLTRH01_051

تاریخ نمایه سازی: 6 آبان 1401

چکیده مقاله:

فولکلور، دانش فرهنگ مردم، آیین ها، آداب و رسوم اجتماعی است که باورها، اندیشه ها و آفریده های شفاهی اقوام و ملت ها را در خود جای داده و سینه به سینه به دیگران، انتقال می دهد. فرهنگ و ادب شفاهی ایرانی با استفاده از گونه های مختلف آفریده های ادبی مانند ضرب المثل، قصه، داستان، ترانه، چیستان و ... در برگیرنده مضامین و درون مایه های متنوع اجتماعی است. کارکرد مطلوب فرهنگ مردم، انتقال دانش بومی به نسل های بعدی جامعه است تا از پژواک تجارب و آموزه های ایشان برخوردار شوند. فولکلور هر ملتی، نوع نگاه مردم را به امور زیستی و فعالیت های هوشمندانه نشان می دهد. در این مقاله و بر اساس روش میدانی-کتابخانه ای موضوع «شادابی»، «نشاط» و «سرزندگی» را با رویکرد محوری و کلی «شادیانه» در فرهنگ مردم ایران، بررسی می کند. در این پژوهش به سبک زندگی ایرانی به ویژه برای کنشگران اجتماعی و جوانان دانش پژوه در دوران زیست دانشجویی و حضور دانشجویان در سراهای دانشجویی توجه شده است. در پایان نیز پیشنهادهایی در باره بهره مندی دست اندرکاران حوزه دانشجویی دانشگاه، برای استفاده از ظرفیت فرهنگ مردم در زیست مطلوب دانشجویی ارائه شده است.فولکلور، دانش فرهنگ مردم، آیین ها، آداب و رسوم اجتماعی است که باورها، اندیشه ها و آفریده های شفاهی اقوام و ملت ها را در خود جای داده و سینه به سینه به دیگران، انتقال می دهد. فرهنگ و ادب شفاهی ایرانی با استفاده از گونه های مختلف آفریده های ادبی مانند ضرب المثل، قصه، داستان، ترانه، چیستان و ... در برگیرنده مضامین و درون مایه های متنوع اجتماعی است. کارکرد مطلوب فرهنگ مردم، انتقال دانش بومی به نسل های بعدی جامعه است تا از پژواک تجارب و آموزه های ایشان برخوردار شوند. فولکلور هر ملتی، نوع نگاه مردم را به امور زیستی و فعالیت های هوشمندانه نشان می دهد. در این مقاله و بر اساس روش میدانی-کتابخانه ای موضوع «شادابی»، «نشاط» و «سرزندگی» را با رویکرد محوری و کلی «شادیانه» در فرهنگ مردم ایران، بررسی می کند. در این پژوهش به سبک زندگی ایرانی به ویژه برای کنشگران اجتماعی و جوانان دانش پژوه در دوران زیست دانشجویی و حضور دانشجویان در سراهای دانشجویی توجه شده است. در پایان نیز پیشنهادهایی در باره بهره مندی دست اندرکاران حوزه دانشجویی دانشگاه، برای استفاده از ظرفیت فرهنگ مردم در زیست مطلوب دانشجویی ارائه شده است.

نویسندگان

عباس قنبری عدیوی

استاد دانشگاه فرهنگیان مدرس ادبیات فارسی دانشگاه فرهنگیان ایران، تهران