تاثیر عدالت سازمانی بر سکوت سازمانی کارکنان هیات ورزشی و اداره ورزش و جوانان شهرستان پارس آباد

سکوت سازمانی به عنوان نگرش منفعل در برابر وضعیت موجود و ناگوار تلقی می شود سکوت کارکنان پدیده ای است چندبعدی، قابل اندازه گیری و به طور معناداری با دیگر پدیده های سازمانی در ارتباط است. بنابراین یکی از موانع مهم در موفقیتبرنامه ها و اهداف سازمان فقدان اطلاعات، اعتماد و سکوت سازمانی می باشد. در سکوت سازمانی، کارکنان از بیان ایده ها، نظرات و اطلاعات راجع به مشکلات سازمانی خود داری می کنند از طرف دیگر عدالت سازمانی بیانگر میزان درک کارکنان از عدالت مدیران خود می باشد. بنابراین چنین بنظر میرسد که بین عدالت سازمانی و سکوت سازمانی رابطه عکس وجود داشته باشد. هدف از مطالعه حاضر بررسی تاثیر عدالت سازمانی بر سکوت سازمانی کارکنان هیئت های ورزشی و اداره ورزش و جوانان شهرستان پارس آباد می باشد. این مطالعه از نوع توصیفی و به روش مقطعی انجام گردید. جامعه آماری آنرا کلیه کارکنان شاغل در هیئت های ورزشی و اداره ورزش و جوانان شهرستان پارس آباد تشکیل می دهند و نمونه گیری بهروش چند مرحله ای و به صورت تصادفی انجام گردید و جهت تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شد که از این طریق حجم نمونه ۱۰۲ نفر به دست آمد. برای سنجش عدالت سازمانی از ابزار گرین برگ (۲۰۰۴) و جهت سنجش سکوت سازمانی از پرسشنامه نوا و ون دیک (۲۰۱۳) استفاده شد. از آزمون رگرسیون با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۱۶ برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده گردید. نتایج نشان داد که از نظر کارکنان شاغل در هیئت های ورزشی و اداره ورزششهرستان پارس آباد عدالت سازمانی بر سکوت سازمانی کارکنان تاثیر منفی و معنادار دارد P=۰,۰۰۴) و .( ۰.۳۱ یعنی ازنگاه آنان تغییر یک واحد در عدالت سازمانی به اندازه ۰,۳۱ واحد در متغیر سکوت سازمانی در جهت منفی تغییر ایجادمی کند. به نظر می رسد مدیران با اتخاذ تصمیم عدالت در رفتار خود در بین کارکنان می توانند سکوت سازمانی را بهحداقل برسانند

کلیدواژه ها:

عدالت سازمانی ، سکوت سازمانی ، اداره ورزش و جوانان ، هیئت های ورزشی ، پارس آباد