یحیی قائدی یحیی قائدی - استادیار گروه فلسفه تعلیم و تربیت، دانشگاه تربیت معلم تهران
سحر سلطانی - کارشناس ارشد فلسفه غرب، دانشگاه بین المللی امام خمینی (ره)، قزوین

در این نوشتار سعی بر این بوده تا به مولفه هایی از اندیشه ویتگنشتاین دوم که جایگاه نظری موجهی در برنامه فلسفه برای کودکان دارد پرداخته شود. چهار مولفه مهم در این پژوهش «زبان»، «دیدن و توصیف»، «بازی های زبانی»، و «معنا» است. نگرش پراگماتیستی ویتگنشتاین دوم به این مقوله ها را می توان در ساختار و شاکله بندی برنامه ای کاربردی در عرصه تعلیم و تربیت واکاوی کرد. متیو لیپمن و همکارانش با طرح برنامه ای که کودکان را با تفلسف و پرسش ورزی آشنا می کند، به شکل کاملا انضمامی، پرداخت نوینی از این مولفه ها را آشکار کرده اند. با بررسی ویژگی ها و اهداف این طرح در چهارچوب این مولفه ها می توان نگاهی انضمامی تر را بین بنیان های نظری و عرصه های کاربردی طرح فلسفه برای کودکان جست و جو کرد. سه سوال عمده در این پژوهش مطرح می شود که با روشی تحلیلی توصیفی درصدد پاسخ بدان ها برآمده ایم.

ویتگنشتاین دوم, معنا, بازی های زبانی, داستان, توصیف, متیو لیپمن, فلسفه برای کودکان