پرهام حیاتی - استادیار دانشکده عمران، معماری و هنر دانشگاه آزاد اسالمی ، واحد علوم و تحقیقات تهران
امیرابراهیم دهشپور - گروه مهندسی عمران، واحد علوم و تحقیقات،دانشگاه آزاد اسالمی،تهران،ایران
وحید طاهری - گروه مهندسی عمران،واحد سمنان،دانشگاه آزاد اسالمی،سمنان،ایران

روسازی های بتنی به دلیل قدرت باربری بالاتر، طول عمر بیشتر و همچنین مقاومت در برابر ریزش سوخت نسبت به روسازی های آسفالتی، در سطوح پروازی فرودگاه ها مورد استفاده قرار گرفته اند.سطوح پروازی فرودگاه ها با توجه به اهمیت بالا نیازمند طراحی دقیق و اصولی است.از انواع روسازی های بتنی،روسازی بتن بلوکی با توجه به قدرت باربری بالا ،انعطاف پذیری مناسب و دسترسی سریع به لایه های زیرین رویه جهت انجام تعمیرات به عنوان روسازی سطوح توقفگاه فرودگاه ها استفاده شده است.در این پژوهش،باکس روسازی بتن بلوکی متشکل از ۶ لایه خاک بستر متراکم شده،لایه زیراساس،لایه اساس سنگی شکسته و لایه CTB هریک به ضخامت ۱۵ سانتیمتر،لایه بستر ماسه ای به ضخامت ۳ سانتیمتر و بلوک های بتنی در ابعاد ۸×۱۱×۲۲ بر مبنای ضوابط FAA ساخته شد و بارگذاری صفحه جهت شبیه سازی فشار چرخ هواپیما بر روی نقاط مختلف آن بر اساس استاندارد ASTM D۱۱۹۴ انجام گرفته است.به منظور صحت سنجی میزان تغییر مکان روسازی که توسط گیج های سنجش جابه جایی اندازه گیری شده بود،از نرم افزار اجزاء محدود آباکوس استفاده گردید.براساس نتایج بدست آمده از خروجی تحلیل نرم افزار اجزاء محدود آباکوس و همچنین نتایج آزمایشات میدانی مشخص گردید که بیشترین نشست(۴۷/۲ میلیمتر) مربوط به محل بارگذاری درگوشه باکس روسازی بود. ظرفیت باربری روسازی به ازای بارگذاری در مرکز و لبه باکس روسازی به ترتیب ۲۰۰ و۶۰ درصد بیشتر از گوشه آن بود.تنش و کرنش کششی در زیر لایه CTB هنگام بارگذاری در گوشه باکس روسازی بیشترین مقدار را نسبت به مرکز و لبه باکس داشت.بنابراین بحرانی ترین حالت بارگذاری در روسازی بتن بلوکی به ترتیب مربوط به مرکز،گوشه و لبه آن است.هم چنین به ازای ورود چرخ عقب هواپیما B-۷۴۷-۸F به روسازی،گوشه باکس ظرفیت پذیرش آن را نداشت. نشست لبه باکس روسازی% ۲۴ بیشتر از مرکز آن هنگام عبور چرخ عقب هواپیما B-۷۴۷-۸F بود.

روسازی بتنی بلوکی ، بارگذاری صفحه ، نشست ، مدلسازی آباکوس ، سطوح پروازی فرودگاه