تاثیر ضدباکتریایی دندریمر پلی پروپیلن ایمین- G۲بر اشرشیا کلی، آنتروباکتر کلواکه، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اورئوس
محل انتشار: مجله دانشگاه علوم پزشکی قم، دوره: 8، شماره: 4
سال انتشار: 1393
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 135
فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_MUQ-8-4_006
تاریخ نمایه سازی: 2 آبان 1401
چکیده مقاله:
زمینه و هدف: دندریمرها طبقه جدیدی از درشت مولکول های مصنوعی هستند که در شاخه پزشکی کاربردهای فراوانی دارند. این مطالعه با هدف تعیین اثرات ضدباکتریایی دندریمر پلی پروپیلن ایمین - G۲ در برابر برخی گونه های باکتریایی انجام شد.
روش بررسی: در این مطالعه، اثرات ضدباکتریایی دندریمر پلی پروپیلن ایمین - G۲ به روش انتشار دیسک و رقت لوله ای بررسی شد. دندریمر پلی پروپیلن ایمین - G۲ با غلظت های ۵/۰، ۵، ۵۰ و ۵۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر بر روی دیسک های بلانک تلقیح و در محیط کشت مولر هینتون آگار قرار داده شدند. با تلقیح باکتری ها مطابق با غلظت استاندارد ۵/۰ مک فارلند، هاله های عدم رشد بررسی شد. حداقل غلظت بازدارندگی و کشندگی دندریمر پلی پروپیلن ایمین -G۲ ، به روش رقت لوله ای در محیط کشت نوترینت براث در غلظت های ۰۵/۰، ۵/۰، ۵، ۵۰ و ۵۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر تعیین گردید.
یافته ها: در این مطالعه، تاثیر دندریمر با افزایش غلظت آنها در دیسک افزایش یافت. قطر هاله عدم رشد در غلظت ۵۰۰ میکروگرم بر میلی لیتر برای اشرشیا کلی، آنتروباکتر کلواکه، باسیلوس سوبتیلیس و استافیلوکوکوس اورئوس به ترتیب برابر ۱۹، ۲۰، ۲۵ و ۲۱ میلی متر به دست آمد. حداقلغلظتبازدارندگیبرایآنتروباکتر کلواکه،باسیلوسسوبتیلیسواستافیلوکوکوس اورئوسبرابر۵ میکروگرم بر میلی لیتر وبرایاشرشیا کلیبرابر۵۰ میکروگرم بر میلی لیتر بود. همچنینحداقلغلظتکشندگیبرایباسیلوسسوبتیلیسواستافیلوکوکوس اورئوس برابر۵۰ میکروگرم بر میلی لیتر وبرایباکتری هایاشرشیا کلیوآنتروباکتر کلواکه برابر۵۰۰ میکروگرم بر میلی لیترتعیین شد.
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد دندریمر پلی پروپیلن ایمین - G۲ دارای اثرات ضدباکتریایی است. با این حال استفاده از دندریمر برای گندزدایی آب آشامیدنی نیازمند مطالعات بیشتر و وسیع تری می باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
حسن ایزانلو
Qom University of Medical Sciences
محمد احمدی جبلی
Kurdistan University of Medical Sciences
غریب مجیدی
Qom University of Medical Sciences
محمد خزائی
Tehran University of Medical Sciences
حمید رضا تشیعی
Islamic Azad University, Tehran Medical Sciences Branch
وحید وزیری راد
Islamic Azad University, Qom Branch
حسین آقابابایی
Islamic Azad University, Sciences & Research Branch
بهنام وکیلی
National Water & Wastewater Engineering Company
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :