نقش دانشگاه جامع علمی -کاربردی در توسعه استان کردستان

توسعه اقتصادی ، فرهنگی و سیاسی مهمترین مساله فرا روی بشر عصر حاضر است. توسعه اقتصادی به معنای انتقال اقتصاد از یک مرحله سنتی ، معیشتی ، روستایی و منطقه ای به مرحله عقلانی ، تجاری ، شهری و ملی همراه با پدیدار شدن نهادهای مناسب برای ممکن کردن و تحرک کارآمد عوامل تولید است. رشد و توسعه در جوامع مختلف ، ارتباط مستقیم و تنگاتنگی با اموزشهای تقاضا محور دارد. بدان معنی که آموزشها در راستای نیازهای جامعه شکل می گیرد. سرمایه گذاری در سرمایه انسانی هنگامی به رشد اقتصادی بیشتر می انجامد که در پاسخ به نیازهای روز افزون اقتصادی برای استفاده ار آخرین دستاوردهای علمی در تولید صورت گرفته باشد. دانشگاه جامع علمی-کاربردی با ایجاد سیستمها و نظامهای آماده سازی و تربیت نیروی انسانی منابع خود ا مورد استفاده بهینه قرار می دهد. آموزشهای علمی-کاربردی نوعی از اموزشها است که به منظور ارتقاء دانش و ایجاد مهارت های لازم برای کاربرد علوم و علمی نمودن مار و آماده کردن افزاد باری پذیرش یک شغل و یا طیفی از مشاغل همگونتاکید دارد. برنمه های آموزشی علمی -کاربردی کاملا تخصصی بوده و در راستای رفع نیازهای شخصی دستگاههای اقتصادی کشور تدوین می شود. این برنامه ها بیشتر متوجه آموزشهای شغلی است و محتوای آن از تلفیق تجارب و مهارت های علمی با مبنای نظری حاصل می شود بدین لحاظ متفاوت از نظام آموزش عالی معمولی است. با توجه به نیازمندی مراکز و موسسات دولتی در رشته های مختلف دانشگاهی ، کی توان به این نکته اشاره داشت که دانشگاه جامع می تواند به عنوان حلقه ای واسط آموزش عالی و مراکز و ادارات دولتی و غیر دولتی باشد. از آن جایی که دانشگاه جامع علمی-کاربردی تاثیر بسزایی بر گسترش و توسعه عرصه های ملی و اقتصادی کشور داشته است نشان می دهد که اگر منطقه ای بخواهد توان رقابت پیدا کند باید ظرفیت های علمی را توسعه و افزایش دهد. تولید علم و فناوری نیاز به نیروی تحصیلکرده . متخصص دارد که این نیرو در دانشگاههای کشور حضور پررنگ تری نسبت به دیگر نهادهای موجود کشور دارند. بطوریکه طبق آمارهای موجود اکثر نیروی انسانی صاحب علم در درون دانشگاهها تنرکز یافته اند. استفاده از این نیرو در صنعت می تواند شکوفایی توسعه صنعتی و اقتصادی را منجر شود.

کلیدواژه ها:

توسعه اقتصادی ، آموزشهای شغلی ، نیروی انسانی و دانشگاه جامع علمی - کاربردی