تبیین درک اعضای هیئت علمی از برنامه های توانمندسازی در دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز: یک مطالعه کیفی

توانمندسازی مهم ترین چالش مدیران در عصر حاضر است زیرا سازمان ها در معرض تغییرات سریع و غیر قابل پیش بینی قرار دارند. از مهم ترین عوامل بروز این تغییرات میتوان به رقابت روز افزون جهانی، توسعه و گسترش فن اوری اطلاعات و بروز تغییرات در ویژگی ها و خواسته های مشتریان اشاره کرد. مطالعه حاضربا رویکرد کیفی به روش تحلیل محتوای با هدف بهینه سازی برنامه های توانمندسازی اساتید دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز صورت گرفت. روش نمونه گیری به صورت هدفمند از نوع گلوله برفی بود که تعداد ۶۰نفر از اعضای هیات علمی انتخاب ومصاحبه شدند. جمع آوری اطلاعات به روش مصاحبه نیمه ساختاری بود.و تجزیه و تحلیل یافته های بدست آمده در مطالعه نشان داد که به بطور میانگین بیش از دو سوم اساتید از برنامه ها و عملکرد کمیته توانمندسازی رضایت داشته و نیز به نقاط ضعفی هم اشاره داشتند که باید جهت رفع آنها اقدام نمود. در این بررسی زمینه های مشارکت و نقاط قوت کمیته توانمندسازی اساتید را میتوان در شاخص هایی مانند ایجاد انگیزه، اطلاعات و روزآمدی، مشارکت در فرآیندهای آموزشی و پژوهشی، تسهیل ارتباطات تخصصی، غنای شغلی، تخصص گرایی و انجام ارزشیابی های منظم و کامل دسته بندی کرد.بنابراین با توجه به نتایج مطالعه و نگرش مثبت اساتید نسبت به برنامه های کمیته توانمندسازی پیشنهاد می شود که برنامه ریزی از طریق نیاز سنجی و همچنین نظرسنجی از اساتید و مشارکت آنها در اجرایی کردن برنامه ها از نظر ساختاری، پیشرفته و جدید شوند.

کلیدواژه ها:

توانمندسازی اعضای هیات علمی ، نگرش ، آموزش