تدوین بسته رفتاردرمانی شناختی و اثربخشی آن بر خودکارآمدی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص دیکته
عنوان مقاله: تدوین بسته رفتاردرمانی شناختی و اثربخشی آن بر خودکارآمدی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص دیکته
شناسه ملی مقاله: JR_PEN-9-1_009
منتشر شده در در سال 1401
شناسه ملی مقاله: JR_PEN-9-1_009
منتشر شده در در سال 1401
مشخصات نویسندگان مقاله:
مهرناز پرویزیان - Ph.D. Student of Psychology in Psychology, Department of Psychology, Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, Iran
محمدرضا بردیده - Assistant Professor in Psychology, Department of Psychology, Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, Iran.
محمد مظفری - Assistant Professor in Psychology, Department of Psychology, Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, Iran.
بنفشه امیدوار - Assistant Professor in Psychology, Department of Psychology, Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, Iran.
خلاصه مقاله:
مهرناز پرویزیان - Ph.D. Student of Psychology in Psychology, Department of Psychology, Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, Iran
محمدرضا بردیده - Assistant Professor in Psychology, Department of Psychology, Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, Iran.
محمد مظفری - Assistant Professor in Psychology, Department of Psychology, Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, Iran.
بنفشه امیدوار - Assistant Professor in Psychology, Department of Psychology, Shiraz Branch, Islamic Azad University, Shiraz, Iran.
مقدمه: کودکان با اختلال یادگیری خاص دیکته اغلب دارای خودکارآمدی پایین هستند که اساسا از شکستهای تحصیلی و ادراک مشکل ناشی میشود. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی مداخله رفتاردرمانی شناختی بر خودکارآمدی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص دیکته انجام شد.
روش : روش تحقیق در این پژوهش شبه آزمایشی از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه آموزشی و کنترل بود. جامعه آماری شامل تمامی دانشآموزان دارای اختلال خاص دیکتهنویسی در مقطع ابتدایی در مرکز توانمندسازان ذهن شهر تهران در سال تحصیلی ۱۴۰۰- ۱۳۹۹ بود. از بین آنها تعداد ۳۰ دانش آموز پسر دارای اختلال یادگیری خاص (دیکته) بر اساس ملاکهای ورود و خروج و به شیوه نمونهگیری هدفمند و به صورت در دسترس گزینش شده و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و کنترل (۱۵ نفر) قرار داده شدند. مداخله رفتاردرمانی شناختی برای گروه آزمایش به صورت ۲ جلسه (۹۰ دقیقهای) در هفته و به مدت یک ماه و نیم طی ۶ هفته (۱۲ جلسه) اجرا گردید و گروه کنترل در نوبت انتظار قرار گرفتند. ابزار پژوهش شامل مقیاس خودکارآمدی عمومی شرر (۱۹۸۲) بود. دادهها با استفاده از تحلیل کواریانس تجزیه و تحلیل شدند.
نتایج: یافته های پژوهش نشان داد که مداخله رفتار درمانی شناختی بر خودکارآمدی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص دیکته تاثیرمعناداری داشت (P<۰.۰۵).
نتیجه گیری: با توجه به یافتههای پژوهش میتوان نتیجه گرفت که مداخله رفتاردرمانی شناختی قادر است سبب افزایش خودکارآمدی دانشآموزان دارای اختلال یادگیری خاص دیکته شود. لذا مراکز آموزشی، خدمات روانشناختی و مشاوره میتوانند برای بهبود خودکارآمدی دانش آموزان دارای اختلال یادگیری خاص دیکته از این روش بهرهمند شوند.
کلمات کلیدی: Cognitive behavioral therapy, self-efficacy, special learning disorders (Dictation)., رفتاردرمانی شناختی, خودکارآمدی, اختلال یادگیری خاص دیکته
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1541125/