اصلاح سطح غشای نانوفیلتراسیون پلی آمید با پوشش نانوذرات اکسیدگرافن برای حذف فلز سنگین کبالت از پساب های صنعتی
محل انتشار: مجله آب و فاضلاب، دوره: 33، شماره: 3
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 213
فایل این مقاله در 12 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_WWJ-33-3_002
تاریخ نمایه سازی: 30 مهر 1401
چکیده مقاله:
استفاده از نانوذرات آبدوست برای اصلاح سطح غشا، از جمله روش های مناسب به منظور بهبود خواص غشاهای فیلم نازک کامپوزیتی به ویژه در زمینه حذف فلزات سنگین از محیط های آبی است. در این پژوهش غشای نانوفیلتراسیون پلی آمیدی فیلم نازک با زیرلایه متخلخل پلی سولفون به روش پلیمریزاسیون بین سطحی تری مسویل کلراید و پیپرازین تهیه شد. به منظور اصلاح سطح غشاها و ساخت غشای جدید نانوکامپوزیت فیلم نازک به روش پوشش دهی، نانوذرات اکسید گرافن اصلاح شده با ۳- آمینو پروپیل تری اتوکسی سیلان درون محلول ۱- اتیل ۳ – (۳ – دی متیل آمینو پروپیل کربودی ایمید هیدرو کلراید) به عنوان فعال کننده گروه های عاملی پراکنده و سپس به روش پوشش دهی بر روی سطح غشای پلی آمیدی لایه نشانی شد. ویژگی های فیزیکوشیمیایی با استفاده از آنالیزهای میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنجی مادون قرمز، زاویه تماس آب و آبدوستی به منظور بررسی ساختار، مورفولوژی و همچنین تست های اندازه گیری شار آب و میزان پس زنی برای بررسی عملکرد و کارایی غشاهای سنتز شده در سیستم فیلتراسیون، ارزیابی شد. نتایج نشان داد که افزایش غلظت نانوذرات منجر به بهبود خاصیت آبدوستی سطح غشاهای نانوکامپوزیت نسبت به غشای خالص می شود. نتایج عملکردی و فیلتراسیون غشایی نشان داد که مقدار شار آب خالص غشاهای ساخته شده، با افزایش غلظت نانوذرات اکسید گرافن افزایش می یابد، به طوری که مقدار آن از حدود L/m۲.h ۴۲ برای غشای خالص تا L/m۲.h ۹۵ برای غشای محتوی ۱/۰درصد وزنی اکسید گرافن افزایش یافت. این روند نشان دهنده اثر مثبت نانوذرات بر گذردهی آب غشاها بود. علاوه بر این میزان پس زنی فلز سنگین کبالت با تغییر pH از ۳ تا ۸ برای همه نمونه های غشایی روند صعودی داشت، به طوری که غشایTFN۳، بیشترین میزان پس زنی (۹۸ درصد) فلز سنگین را نسبت به غشاهای دیگر داشت. این درحالی است که مقدار شار عبوری با تغییر pH و افزایش غلظت نانوذرات، روند کاهشی داشت. از این رو می توان، این روش را به عنوان یک روش جدید و موثر در زمینه حذف فلزات سنگین، استفاده کرد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
شکرالله لاری
دانشجوی دکترا، گروه مهندسی شیمی، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
داریوش عماد زاده
استادیار، گروه مهندسی شیمی، مرکز تحقیقات علوم و فناوری غشا، واحد گچساران، دانشگاه آزاد اسلامی، گچساران، ایران
سید ابوطالب موسوی پارسا
استادیار، گروه مهندسی شیمی، واحد یاسوج، دانشگاه آزاد اسلامی، یاسوج، ایران
سمیه اکبری
استادیار، گروه مهندسی نساجی، امیرکبیر دانشگاه صنعتی (پلی تکنیک تهران)، تهران، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :