نوع شناسی مسیر گذار به فناوری مالی پرداخت (پی تک) در ایران

فناوری پرداخت یا پی تک، از بزرگترین زیرشاخه های فین تک است و بر جابجایی پول درون مرزهای کشور متمرکز است. گذار از خدمات سنتی به خدمات نوآورانه پی تک مزایای فراوانی به همراه داشته اما به لحاظ برقراری روابط بین الملل، حفظ امنیت کاربران و همچنین محیطی که کسب و کارهای استارتاپی در آن فعالیت می کنند با چالش هایی مواجه است. هدف این پژوهش، نوع شناسی مسیر گذار به پی تک بر اساس آنچه تاکنون در حوزه پرداخت اتفاق افتاده است می باشد. پارادایم پژوهش تفسیری و روش تحقیق کیفی و مبتنی بر روایت پژوهی بوده و از چارچوب تحلیلی دیدگاه چندسطحی استفاده شده است. داده ها از طریق مطالعه آیین نامه-های بانک مرکزی و گزارش ها و مصاحبه های منتشر شده در رسانه های فین تکی از ابتدای ۱۳۸۹ تا پایان ۱۳۹۹ جمع آوری شده است. طی این دوره زمانی تعداد ۸۲۹ گزارش بررسی شد که از میان آنها ۱۳۰ گزارش مرتبط با بحث بودند و با مطالعه آن بازیگران و ارتباط آنها با یکدیگر و رفتارشان در مقابل تغییرات آیین نامه، قانون و خدمات نوین ارائه شده بررسی شد و بدین ترتیب همزیست یا رقابتی بودن روابط و همچنین سطح توسعه نوآوری ها و قدرت رقابت آن با رژیم تحلیل شد. نتایج نشان داد مسیر گذار از نوع جایگزینی است و به دلیل تدریجی بودن تغییرات از الگوی تناسب و تطابق پیروی می کند.

کلیدواژه ها:

گذار اجتماعی فنی ، فناوری پرداخت ، پی تک ، ، دیدگاه چند سطحی