بررسی بهبود مزیت رقابتی شرکت های بیمه با توجه به نقش برنامه ریزی منابع سازمانی و قابلیت های بازاریابی پویا

زمینه و هدف: برنامه ریزی منابع سازمانی ابزار فناوری، سیستم اطلاعاتی مهمی برای شرکت هاست تا بتوانند فرآیندها را از طریق شناسایی، ثبت، ادغام و ذخیره سازی جریان اطلاعات داده های ایجاد شده به وسیله اجرای معاملات تجاری خود با نهادهای داخل و خارج شرکت مدیریت کنند. اساسا، ابزاری است برای دستیابی به یکپارچگی و هماهنگی میان بخش های داخل شرکت و هم چنین فروشندگان و پیمانکاران خارج از شرکت. هدف این پژوهش بررسی نقش میانجی قابلیت های بازاریابی پویا در تاثیر برنامه ریزی منابع سازمانی بر مزیت رقابتی در شرکت های بیمه استان فارس انجام پذیرفته است. روش کار: از نظر روش شناسی این تحقیق از نوع تحقیقات همبستگی می باشد. برای سنجش متغیر برنامه ریزی منابع سازمانی از پرسشنامه ردریگوئز و همکاران (۲۰۲۰) و متغیرهای قابلیتهای بازاریابی پویا و مزیت رقابتی از پرسشنامه النارشوبی و البانا (۲۰۲۱) استفاده شد. پرسشنامه بین ۳۲۳ نفر نمونه از جامعه آماری که کلیه مدیران و کارشناسان شرکت های بیمه استان فارس می باشد، توزیع شد. روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی بود. جهت پاسخ به سوالات و بررسی فرضیات تحقیق با نرم افزار Smart-PLS از روش بررسی معادلات ساختاری و تحلیل مسیر به روش حداقل مربعات جزئی (PLS) استفاده گردید. یافته ها: طبق نتایج به دست آمده از ضریب مسیر و آماره t، برنامه ریزی منابع سازمانی بر قابلیتهای بازاریابی پویا و مزیت رقابتی تاثیر معنی داری دارد. همچنین نتایج تاثیر مثبت و معنی دار قابلیتهای بازاریابی پویا بر مزیت رقابتی را نیز تایید می کند. یافته ها تاکید می کنند که قابلیتهای بازاریابی پویا قادر به افزایش ارتباط بین مزیت رقابتی و برنامه ریزی منابع سازمانی می باشد. نتیجه گیری: شرکت هایی که دارای برنامه ریزی منابع سازمانی برتری یعنی کارکنانی که دارای سطوح بالاتری از تجربه، قابلیت های دانش و خلاقیت بیشتری در مقایسه با رقباء خود هستند، به احتمال زیاد قابلیتهای بازاریابی پویا را بهتر حفظ خواهند کرد و در نهایت مزیت رقابتی بالاتری را خواهد داشت.

کلیدواژه ها:

برنامه ریزی منابع سازمانی ، قابلیت های بازاریابی پویا ، مزیت رقابتی ، شرکت های بیمه.