حذف ذرات معلق هوا توسط نانوفیلترهای پلیمری و زیست پلیمری

هوا به عنوان یکی از مهمترین اجزای محیط زیست است که سهم بالایی در پراکنش آلاینده های گازی و ذرات معلق دارد. با توجه به اثرات نامطلوب سلامتی و زیستمحیطی ناشی از آلاینده های هوا، لازم است اقداماتی در جهت کنترل آلودگی هوا انجام شود. از جمله این اقدامات میتوان به استفاده از نانوفیلترهای هوا اشاره کرد. نتایج حاصل از مطالعات نشان داد که نانوفیلترها بر پایه پلیمرهای مصنوعی پلی آکریلونیتریل، پلی وینیل الکل و پلی ایمید به ترتیب مناسب برای حذف ریزگردهای بزرگتر از ۲/۵ و ۰/۵ میباشند. از طرفی نانوفیلترها بر پایه پلیمرهای زیستی پروتئین سویا و فیبروئین ابریشم، با توجه به این که دارای انواع گروه های عاملی از جمله هیدروکسیل، کربوکسیل، آمین و متیل هستند؛ برای حذف انواع آلاینده های هوا (کوچکتر از (۲/۵ موثر میباشند. هر چند که استفاده از نانوفیلترها بر پایه پلیمرهای زیستی تجاری سازی نشده اند؛ اما استفاده از این نانوفیلترها در تصفیه هوای محیطهای داخلی و نیز در صنایعی نظیر ذوب مس که نیاز به حذف آلاینده هایی در مقیاس کمتر از ۱ دارند؛ گامی موثر در راستای بهبود کیفیت هوا میباشد.

کلیدواژه ها:

آلودگی هوا ، ریزگرد ، نانوفیلتر ، پلیمر زیستی