مرجان عباسی بهارانچی - گروه شیمی فیزیک، آزمایشگاه شیمی سطح، دانشکده شیمی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران
بهشته سهرابی - گروه شیمی فیزیک، آزمایشگاه شیمی سطح، دانشکده شیمی، دانشگاه علم و صنعت ایران، تهران

انحلال دارو در صنعت داروسازی به دلیل اثر بخشی دارو نقش مهمی دارد. زیرا با افزایش انحلال پذیری دارو، فراهمی زیستی دارو افزایش پیدا میکند. در این پژوهش به بررسی انحلال پذیری داروی ایبوپروفن و ارتباط آن با شکل، اندازه و بار میسلها از دیدگاه شیمی فیزیکی پرداخته شده است. همچنین اثرات ساختاری مخلوط مواد فعال سطحی، بر روی افزایش حلالیت دارو بررسی گردید. از آنالیزهایی که در این پژوهش به کار برده شده است میتوان، پراش پرتو ایکس((X-Ray، آنالیز پراکندگی دینامیک نور (DLS)، آنالیز پتانسیل زتا، آنالیز کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (HPLC) اشاره کرد. نتایج نشان داد به دلیل کاهش آبگریزی و دافعه الکتروستاتیکی، حلالیت دارو در مخلوط مواد فعال سطحی نسبت به حالت خالص کاهش یافته است.

ایبوپروفن،ماده فعال سطحی،مخلوط کاتانیونیکی، انحلال پذیری