بررسی تاثیر هم راستائی نانوالیاف الکتروریسی شده پلی وینیلیدن فلوراید بر رفتار پیزوالکتریک

پیزوالکتریک قابلیت برخی از مواد و کریستالها برای تبدیل انرژی الکتریکی به مکانیکی و بالعکس می باشد. پلی وینیلیدن فلوراید یکی از پلیمرهای هوشمند با قابلیت عملکرد در نقش محرک و حسگر پیزوالکتریک است. انعطافپذیری بالا با فرآیندپذیری راحت، وزن کم و اقتصادی بودن از جمله مواردی است که استفاده از این پلیمرها را در تجهیزات هوشمند به حداکثر رسانده است. PVDF به عنوان پلیمری نیمه بلورین از چهار فاز بلوری α، γ ،δ ،β تشکیل شده است که هرکدام بسته به شرایط فرآیندی ظاهر میشوند پیزوالکتریسیته در فاز β از اختلاف الکترونگاتیوی بین اتمهای H وF درون زنجیره ای مولکولی نشات می گیرد. به دلیل تمایل به افزایش فاز β روش های مختلفی از قبیل کشش گرم، کوپلیمریزاسیون با پیزوالکتریکها، افزودن نانو پرکننده ها و... پیشنهاد داده شده است. در میان تمام روشهای موجود از الکتروریسی به عنوان روشی پرکاربرد برای تولید نانوالیاف پیزوالکتریک یاد شده است در این پروژه با استفاده از جمع کننده چرخشی نانوالیاف پلی وینیلیدن همراستا در سرعتهای مشخصی تولید شده است.

کلیدواژه ها:

نانوالیاف ، پیزوالکتریک ، آرایش یافتگی ، پلی وینیلیدن فلوراید